Vrede zij met jullie!
Lieve kinderen, ik heb jullie weer eens bijeen geroepen in gebed, want de wereld heeft er groot nodig. Bid mijn kinderen, bid voor de hele mensheid. Hoeveel zonden mijn kinderen begaan, waardoor zij het gerecht van God op zich trekken.
Stop de actie van de duivel door te bidden, door meer en meer offeren te brengen. Wanneer jullie bidt, is de wereld voor een ogenblik bevrijd van de invloed van de duivel en zijn demonische werkzaamheden. Als iedereen zou bidden zoals ik jullie gevraagd heb, dan zouden er al veel mensen teruggekeerd zijn naar God, op het goede pad.
Begrijp dat dit de tijd is om meer en meer te bemiddelen voor jullie bekeerling, lieve kinderen, en voor de bekering van jullie broeders. Ik hou van jullie en wil jullie naar God leiden. Ik geef jullie mijn moederlijke zegening: in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen!
"De mens zal nooit volledig zijn innerlijk zelf kunnen verkennen; dit is Gods geheim dat alleen hij op zijn eigen manier kan ontraadselen. Ten slotte wordt in het rijk der geesten grote waarde gehecht aan de innerlijke wereld van de mens: engelen hebben een missie om hem te beschermen; boze geesten proberen bezit van hem te nemen; God heeft hem gekozen als zijn woonplaats. Maar geschapen geesten, goed of kwaad, hebben geen toegang tot dit inwendige wezen; ze kunnen de gedachten van het hart niet lezen - alleen God kan dat doen. Er zijn ook bepaalde spirituele middelen voor de ziel om contact te leggen met andere geschapen geesten. Wat een innerlijk woord is erin dient als middel om zich aan de andere geesten te wenden. Zo beschouwt St. Thomas Aquinas de taal waarmee engelen elkaar aanspreken: het zou een spirituele relatie zijn, met de intentie om intern gebeurende dingen mee te delen. Hetzelfde moet worden aangenomen over de stille roeping van de heilige bewaarengel en ook de oproep aan boze geesten. Maar zelfs als we onze communicatieve intentie buiten beschouwing laten, hebben geschapen geesten wel toegang tot wat er in ons gebeurt - niet innerlijk, maar wat concreet is binnengedrongen in het binnenste van de ziel. Dit dient hen om te raden wat zich buitenszicht bevindt. Wat betreft de engelen moeten we toegeven dat ze met eerbiedig respect de heiligdom van de ziel behandelen: hun enige wens is haar tot innerlijke verzameling en overgave aan God te leiden. De duivel probeert echter bezit te nemen van wat Gods eigendom is; hij kan het niet zelf doen, maar de ziel kan zichzelf aan hem geven, wat ze niet zou doen als zij altijd in God verzameld was. Maar hoe komt het dan tot deze afschuwelijke overgave? Er is slechts één verklaring: de ziel neemt zich van buiten en geeft zich op, zonder eens te weten wat ze opeeft. Niet eens de duivel kan het zegel breken van datgene wat ingesloten wordt! Hij kan het vernietigen, maar het zal voor hem altijd verborgen blijven. Het recht op zelfbeschikking is een onvervreemdbaar eigendom van de ziel. Het is het grote mysterie van persoonlijke vrijheid dat zelfs door Godzelf gerespecteerd wordt - alleen door de vrije schenking van liefde van de geschapen geesten wil God hen overheersen. Hij kent de "gedachten des harten," hij doordringt tot in de diepste afgrond van de ziel waar ook de ziel zonder goddelijke verlichting niet kan doordringen: toch wil God er geen bezit van nemen zonder haar toestemming." Edith Stein, heilige. De wetenschap van het kruis. Edições Loyola, São Paulo, Brazilië, p.134 en 135, 1988.