ข้อความจากพระนางมารีย์ราชินีแห่งสันติสุขถึงเอ็ดซอน กลอเบอร์ในเยรูซาเล็ม อิสราเอล

สงบใจกับท่าน!

โอห์เด็กๆของฉัน ฉันมาแต่สวรรค์พากับความสงบสุขในชีวิตของคุณและความสงบสุขแห่งมนุษยชาติทั้งหมดในอ้อมกอดของฉัน

นี่คือพระบุตรทรงธรรมของฉัน พระเยซู คริสต์ เขาเป็นเจ้าชายแห่งสันติสุข อัธิภาวะความรักของเขามีอย่างมาก โอห์เด็กๆ ของฉัน ให้พระบุตรของฉันรักษาหัวใจและวิญญาณของคุณด้วยความรักของท่าน ไม่ว่าคุณจะรักพระบุตรของฉันไหม คุณรักพระบุตรของฉันอย่างลึกซึ้งหรือไม่ อย่าปฏิเสธเขาอีกต่อไป อย่าให้การกระทำผิดอีกต่อไป รักกันและแจกแจงความรักแก่พี่น้องของคุณ

ฉันอยากจะเอาหัวใจของท่านมาประดิษฐ์ไว้ในหัวใจพระบุตรทรงธรรมของฉัน ให้สวดมนต์รักแม่มาเรียเพื่อโลกและเพื่อความสงบสุข ถวายคำอธิษฐานแก่ผู้เป็นเจ้า เพื่อประกันว่าจะได้รับความสงบสุขสำหรับท่านเองและสำหรับมนุษยชาติทั้งหมด

มีศรัทธา มีศรัทธา มีศรัทธา ผู้ที่เชื่อจะสามารถทำสิ่งมหัศจรรย์ได้ในนามพระเจ้าเหมือนกับอัครทูตของพระบุตรของฉัน

ฉัน มารดาของคุณ ในนามของพระบุตรของฉัน ส่งคุณไปเผยแพร่ความรักของเขาแก่ครอบครัวและสถานที่ทุกแห่งที่ต้องการอภัยโทษและแสงสว่างของเขา มีกำลังใจ ให้เป็นพยานถึงสิทธิชนและพระกรุณาของพระเจ้าแก่ผู้ใดก็ตามที่ต้องการความรักของพระเจ้าฉันอยู่กับคุณและ

ฉันอวยพระพิธีให้ท่าน: ในนามพระบิดา พระบุตร และพระจิตเจ้า อามิน!

ก่อนที่จะออกไป พระนางมารีย์กล่าวสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งว่า

ผู้ใดรักแล้วก็ได้ประลองกับสวรรค์ในโลกนี้ เพราะในสวรรค์คนมีชีวิตอยู่เพียงด้วยความรัก ผู้ที่ไม่รักจะไม่เคยเป็นสุขเลย!

คุณสามารถทำได้ ทุกคนมีความสามารถในการเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง

นี่เปิดเผยหน้าตาที่แท้จริงและเดิมของคำสั่งแห่งความรักและสมบูรณ์ที่มุ่งไปยังสิ่งนั้น: ใคร่เป็นโอกาสที่ถูกเปิดให้มนุษย์โดยเพียงกราเซีย, โดยข้อเสนอจากพระเจ้า, โดยความรักของท่าน On the other hand, precisely the awareness of having received the gift, of possessing in Jesus Christ the love of God, generates and sustains the responsible response of a total love for God and among brothers and sisters, as the apostle John insistently reminds us in his first Letter: "Beloved, let us love one another, because love is from God and everyone who loves is born of God and knows it. He who does not love, does not know God, for God is love (...) Beloved, if God has so loved us, we also ought to love one another (...) We love him, because he first loved us" (1Jn 4:7-

8.11.19).

ความสัมพันธ์ที่ไม่สามารถแบ่งแยกได้ระหว่างพระคุณของพระเจ้าและเสรีภาพของมนุษย์, ระหว่างข้อเสนอและหน้าที่, ถูกแสดงออกมาในภาษาแบบง่าย ๆ และลึกซึ้งโดยเซนต์โอ๊กัสตินเมื่อเขาประคับว่า, "Da quod iubes et iube quod vis" ( give what you command and command what you will).

ข้อเสนอแนะไม่ลดลง แต่เพิ่มความต้องการทางจริยธรรมของรักว่า "คำสั่งนั้นก็คือเราควรเชื่อในนามบุตรชายของพระองค์ คือ เยซูครีสต์ และรักกันและกันตามที่พระองค์ทรงบัญญัติกับเรา (1 Jn 3:23) คนใดสามารถ "อยู่" ในความรักได้ก็ต่อเมื่อเขารักษาคำสั่งของพระเจ้า ตามคำพูดของเยซูว่า "ถ้าท่านรักษาคำสั่งของข้า ท่านจะอยู่ในความรักของขาเหมือนกับที่ขาปฏิบัติตามคำสั่งของบิดาของขาและอยู่ในความรักของพระบิดา" (Jn 15:10) (เอ็นไซคลิเคิล ของยอห์น ปอล II, Veritatis Splendor, 24, p.771-772 - St. Paul: Paulus, 1997)