e diel, 1 dhjetor 2013

Dita e parë e Adventit.

Babai Qëndrori flas pas Mesës së Shenjtë Tridentine të Flijimit sipas Piu V në kapelën e shtëpisë në Mellatz përmes instrumentit dhe vajzës së Tij Anne.

Në emër të Atit, të Birit dhe të Shpirtit Shenjtë Amen. Sot kemi ditën e parë të Adventit. Me devocion të madh dhe respekt ne festuam këtë mesë të shenjtë të flijimit. Engjëjt u zhvendosën në këtë kapelë shtëpie në Mellatz tashmë gjatë rosarit. Altari i Marisë ishte ndriçuar mirë, por veçanërisht altari i flijimit me simbolin e Trijedhësisë mbi tabernakulin. Të gjitha figurat e shenjta, veçanërisht statuja e Krishtit me zemrën në zjarri dhe Jezu Mëshirues ishin ndriçuar shumë mirë, si edhe të gjitha figurat në altarin e Marisë, veçanërisht Fëmija i Vogël dhe Mbreti i Vogël i Dashurisë, si dhe Arkangjeli Shenjtë Michael, i cili dëshironte t'i mbrojë nga çdo keqësi me shpatën e tij, të cilin e goditi në të katër drejtimet në qiell. Edhe Mbretëresha e Trëndafilit të Heroldsbach dhe Nena dhe Mbretëresha e Fitores ishin banuar në një dritë tllogarake.

Babai Qëndrori do të flas sot: Unë, Babai Qëndror, flas tashmë dhe në këtë moment përmes instrumentit tim të gatshëm, i bindur dhe i ngritur Anne, e cila është plotësisht në Vullën time dhe përsërith vetëm fjalët që vijnë nga Unë.

I dashur flok i vogël, të dashur ndjekësit, fëmijët e dashur dhe pelegrinët nga afër dhe larg, një dritë e vogël po digjet. Kjo dritë e vogël e Adventit të parë u ndriçua në zemrat tuaja siç thotë simbolikisht ky kurorë i Adventit. Kjo dritë do të bëhet më e ndritshme javë pas jave, sepse do të ndriçojë për ju dhe për shumë që duhen t'i bënë vetëmdijshëm me lindjen e Jezu Krishtit përmes Zonjës së Shenjtë Marisë së Pafajshme.

Fëmijët e dashur të mi, a priteni edhe ju këtë festë, këngetin? Nuk është diçka veçant për ju që mund ta lini këtë dritë të ndriçohet më shumë në zemrat tuaja?

Birat e dashur të priftërve, unë ju therris përsëri t'i ndizni dritën në zemrat tuaja, sepse Unë, Babai Qëndror, duan që ta pini se duhet të pendoheni. Do të jetë vulla jote e cila do të lëvizi për kthim pasi shpirti i vogël i mëkatit tim ka vuajtur për ju dhe vazhdon t'u vuajë këto ditë të Adventit. Birat e dashur të priftërve, a nuk dëshironi këtë dritë? Le ta ndriçojë drita në zemrat tuaja. Ajo duhet të lëvizi njerëzit për t'i bënë vetëmdijshëm se duhen kthyer.

Keni ndezur dritën sot dhe do ta lejeni atë të flakët më shumë. Dëshira për dritën - Jezu Krishti - do t'u bëhet gjithnjë e gjërë në zemrat tuaja. Flamat duhen të flakojnë gjithnjë e më tepër. Unë, Jezu Krishti në Trinitetin, kam ndezur këtë dritë përmes Atit tim Qiejor. Jam duke pritur gatiqirën tuaj për t'u mbajtur Mua, Jezu Krishtin, në zemrat tuaja. A nuk jam erdhur për të ju shpëtuar? A nuk u kisha premtuar këtë shpëtim me ardhjen time më 25 dhjetor? A nuk kam bërë veten njeri për ju, një fëmijë i vogël që gjendet në trojtën dhe humbësisht dëshiron të pranohet zemrat tuaja? Edhe si një fëmijë i vogël unë dëshiroj t'ju mbaj. Shikoni mëne. Shikoni ngritjen time. Ngritja në zemrat tuaja është aq e rëndësishme. Nëse bëheni të krenar, djalli do ju kapë dhe nuk do ju lejojë të ktheneni. Atëherë ai nuk i lejon. Por ju, biri imë të dashur priftërinj, dëshironi që edhe ky dritë duhet t'ju ndizet në zemrat tuaja. Kjo dritë është Jezu Krishti.

Këtu, te kjo altare e flijimit, sot, më 1 dhjetor, ju festuat këtë Shtatë Sakrament të Mesës sipas Ritus Tridentin nën Pius V. Kurora Adventi u ndez dhe i solli juve këtë dritë. Në zemrat tuaja do t'u bëhet gjithnjë e më tepër e ndriçuar gjatë javëve që vijnë. Kjo ndriçim do të ju sjellë dijeninë, realizimin se Jezu Krishti është rruga, e vërteta dhe jeta. Ju jeni në të vërtetën. Ka vetëm një të vërtetë dhe ajo është Jezu Krishti në Trinitetin. Unë, Ati Qiejor, dëshiroj t'jam me ju në këtë kohë. Dëshiroj ta implantojë në zemrat tuaja dashurinë e Adventit, priturjen dhe ardhjen e Birit të Perëndisë.

Edhe ju, bëni të pranonin atë sigurisht në zemrat tuaja, biri imë të dashur priftërinj, sepse kjo pritje duhet t'i jetë. Pritja do të thotë zgjimi, pritja e ardhjes së Zotit Jezu Krishti. Unë ju dua pa masë dhe dëshiroj të rrij në zemrat tuaja. Fëmija i vogël Jezu po godet tek dera e zemrës suaj dhe kërkon t'i hynë brenda. A do ta hapni derën e zemrës tuaje? Zemrat tuaja flakët duhen të ndizen nga drita.

A mund të imagjinohet jetesa pa këtë dritë? Jo, My dashur i vogël roje. Ju nuk mund ta imagjini atë, sepse drita juaj u bë më e ndriçuar me çdo ditë kaluese. Ju e keni pranuar fëmijën Jezu. Sa herë këtu para këtij fëmije Jezusi dhe e keni shikuar atë në lavdinë e Tij. Sa shpesh i jeni falenderuar atij që Jezu Krishti u bë njeri, se ai dëshironte t'i japë jetën për ju, për mëkatet tuaja, për gabimet dhe dobësitë tuaja. Fëmija Jezusi nuk mendoi për veten e tij, jo, por për ju, për shpëtimin tuaj dhe kjo është arsyeja pse ai dëshironte t'u bëhej njeri. Nënë e Shenjtë tha Fiat-in e saj. "Po, unë jam shërbyese e Zotit le të jetë me mua sipas fjalës sënde," ajo thashte pas përshëndetjes së engjëllit nga Arkangjeli i Shenjtë Gabriel. Ajo konsideroi gjithçka në zemrën e saj dhe besoi thellësisht dhe intimisht. Besoi se Biri i Zotit do të bëhej njeri, që Shpirti i Shenjtë do t'i mbushte atë dhe t'i jepte Birin e Zotit në barkun e saj. Ai u bë njeri përmes Shpirtit të Zotit. Ajo nuk mund ta imagjinojë atë, sepse ishte pa thellësi edhe për ju, por Fiat-i juaj mbeti një Fiat: "Po, unë jam shërbyese e Zotit, le të jetë me mua sipas fjalës sënde!"

A doni gjithashtu ta mbani këtë nënësi në zemrën tuaj, që drita t'u rrit me çdo Advent të ardhshëm? A nuk doni të jeni mirënjohës se ju lejohet të dalni nga këto kisha të modernizmit, se ju e kenë njohur dritën e vërtetë?

Anne flas atë që i jep ati qiejt: Këtë dritë duhet ta ndjekim. Duam të besojmë në këtë dritë, sepse është Triada në të cilën ne besojmë dhe e ndjekim dhe për të cilin deshirojmë t'u mbajmë kryqin - kryqi i njohurisë, kryqi i dashuris. Deshirojmë ta pranojmë atë, ashtu siç dëshiron Ati qiejt që ta pranojmë. Nuk duam të e hedhim poshtë. Kjo do t'i ishte thjesht. Por kryqi shërben shpëtimit tonë. Ky është njohuria jonë në të vërtetën. E vërteta është vendimtarja për ne, dhe për të vërtetën jetojmë dhe vdesim, sepse Jezu Krishti në Triadë është dhënësi i gjithçkaje mirësie dhe dhuratave sot në këtë Advent të parë te altari i flijimit. E kemi pranuar Atin me Zot e njeri, me mish e gjak, dhe e kemi adhuruar dhe vlerësuar atë në Shenjtën Sakrament të Altarit. Ne u lejuam t'i përjetojmë diçka aq madhe edhe sot në këtë ditë të parë të Adventit. Ai do të mbetet në kujtimin tonë.

Të paktën shumë priftër të ishin gati ta përgatisin veten për sezonin e Adventit dhe të kishin dialog në zemrat e tyre me Zotin madhështor, Atin Triune, me Jezu Krishtin, dhe të përgatisnin veten për Këshillimin e Shenjtë, që zemrat e tyre t'i ishin gati për ardhmen e afërt të Jezu Krishtit.

Sikur di, dashuria është vendimtarja. Dashuria duhet të rritet. Ajo nuk duhet të ndalojë, por të bëhej më e madhe dhe për këtë ne kemi nevojë për falën e Shenjtës së Sakrificës, për këtë ne kemi nevojë për të gjitha Shtatë Sakramentet. Paraprakisht, Sakramenti i Përhapurisë, që ta konfesojmë dhe ta konfesojmë fajin tonë para Zotit Triune, para Jezu Krishtit, që zemrat tona të ishin gati për ardhmen e Tij me fuqi dhe lavdi të mëdha.

Le të adhuronim Atën dhe le ta shërbejmë Ai, nderojmë, lavdërojmë dhe falënderojmë Ai, sepse shumë nuk mund t'i besojnë më. Ata nuk e adhurojnë më. Ata nuk e adhurojnë Ai. Ai nuk është qendra e tyre, ashtu siç ai është qendra jonë, nga ku ne tërheqim. Ai na jep në çdo Shenjtë Sakrificës Atën me Zotërinë dhe njerëzimin. Të gjitha duhet t'i përkasin neve. Duhet të bashkohet me zemrën e tij dashuruar. Ajo nuk është diçka shumë, shumë e madhe dhe e papërfillueshme? E tillë është dashuria e Zotit dhe ajo nuk zvogëlohet nga dobësitë tona, sepse Jezu Krishti i dijmë për dobësitë tonë dhe gabimet. Ai di të gjitha çka ndodh në zemrat tona, por ai dëshiron ta bashkojme me ne. Ai dëshiron të bëhej një me ne. Ai dëshiron ta dashurojë ne me tërësi zema e tij, me një zemër që digjet. Shikoni statujën e Krishtit! Ai tregohet në zemrën e tij që digjet, e cila është rrethuar nga kurora e turrës. E cila duket zemra e Nënës së Shenjtë? Digjete edhe ajo dhe gjithashtu rrethohet me një kurorë të turrëve. Të dy zemrat bëhen një. Jezu Krishti lindi prej saj. Ai u bë njeri në të. Ne nuk mund ta kuptojmë kështu, por ne besojmë sepse i besojmë dashurisë së tij madhështore, bashkimit intime me Tij. Edhe ne dëshirojmë të bëhem dhe mbetëm një me Ai. Supernatura lidhet me natyrën tonë kur lutemi, kur bëhen besimtarë dhe i besojmë atij në jetën e përditshme tona.

Faleminderit për këtë Shenjtë Sakrificës. Faleminderit, mund të themi se na lejohet ta hynim në këtë shtëpi lavdi. Ati Qiejor banon në këtë shtëpi me ne. Ai i dha atij si një dhuratë, sepse ishte parashikuar për ne t'i jetojmë në shtëpinë e Tij. A nuk kishte përcaktuar të gjitha për ne? Kur shohim mbrapa kohën e fundit, shikohet vullneti dhe plani i Tij herë pas here - jo plani yne. Të gjitha u bënë mundës me Ai, përmes Fuqisë së Tij Zotërore dhe përmes providencës së Tij. Asgjë nuk mbahej pa Ai, sepse ai qëndroi pranë këtyre punëtorëve dhe udhëhoqi dorën e tyre.

Na donim të falënderojmë atë përsëri për të gjitha dashurinë e Tij, për çdo devotshmërinë ndaj neve. Ne jemi njerëz të vegjël, të papërsosur dhe të mbyllur në mëkatet tona. Por Ai na ka mirënjëhsi. Në Kyrie këndojmë: Zoti na lutoje, Krishti na lutoje! - Po, është e vërtetë. Ai na ka mirënjëhsi për shpirtrat tonë të varfër dhe i ngrohtëton ata, ndërsa Nena e Shenjtë i përgatit aty që Ai ta ndiej mirë në zemrat tona. Në një kopsht lulesh të vogël do të ju lejojë të rriteni, që Jezu mund të pjekët tek ne në Komunionin e Shenjtë dhe të ndiej mirë në zemrat tona. Ai i bashkon shpirtin e Tij me shpirtin tonë, me njerëzimin tonë. Ne jemi një. Në ne banon Zoti i Madh. Natyrisht, kurrë nuk mund ta kuptojmë dhe të kuptojmë këtë me mendjen tonë njerëzore, por është e vërtetë, e vetmja e vërtetë, dhe për atë na duhet të jetojmë dhe të vdesim nëse do të ishte. Ne kemi bërë besëlidhjen tone të dashurisë dhe jemi gënjyer që mund ta jetojmë atë, se Ai na jep fuqinë hyjnore të shikojmë përsëri e përsëri faktin se Ai është dhe mbetet qendra e jetës sonë. Na duan Ty, Zot i Madh Triune, dhe sot Te falënderojmë që mund ta jetojmë këtu dhe t’ju jemi me Ty, këtu në këtë altar të flijimit më datën e parë të Adventit.

Dhe kështu tani Ati Qumtues na bekoje me të gjitha engjëjtë dhe shenjtorët, me Nënën e Shenjtë të Zotit, fëmijën e vogël Jezu, Mbretin e Dashurisë në Triadën, në emër të Atit, të Birit dhe të Shenjtës. Amen.

Lavdi dhe nderim Ty, Ti i Madh Zot triune, ti dashuri pa fund. Ne besojmë tek Ty dhe dëshirojmë t’ju jemi tuaj përgjithmonë! Amen.