Mijn allerliefste kinderen, ik vreug me in jullie aanwezigheid hier vandaag, terwijl jullie al deze Rozenkransen bidden!
Jullie gebed stijgt op naar mijn Onbevlekte Hart, als geurige wierook, het meest aangenaam voor mij en de Heer.
Ik beloof om grote genaden van God te verkrijgen voor jullie, en om jullie deze genaden van redding en heiligmaking van jullie zielen toe te kennen.
Ik beloof ook met nieuwe ijver te bidden voor de redding van jullie land, van dit land, dat ongehoorzaam is aan Mijn Berichten en waar mijn vijand hard strijdt om te domineren en veroveren. Maar hij maakt een fout: ten slotte zal mijn Onbevlekte Hart overwinnen! Door het gebed en de offeranden van Mijn kleine kinderen, die 'ja' hebben gezegd tegen Me gedurende al deze jaren van Mijn verschijningen hier, zal mijn Onbevlekte Hart overwinnen!
Voor één ziel van ware liefde zou God Sodom en Gomorra gespaard hebben. Hier, waar Ik kwam om liefde te zoeken, voor het sake van de zielen van ware liefde, hoewel ze weinig zijn, vanwege deze zielen zal ik Brazilië redden. Maar als deze zielen talrijker zijn, dan kan ik met bovenmenselijke liefde, door hun gebeden en offeranden, de wereld redden. Dit is mijn wens, dit is wat Ik wil: bid dat het aantal zielen van ware liefde, die al voor zichzelf en hun eigen wil gestorven zijn, alleen God en mij kunnen liefhebben en alleen voor God en mij leven. Bid, want met jullie gebed zullen deze zielen opstaan.
Bid Mijn Rozenkrans. De Rozenkrans is het gebed dat jullie Braziliaanse land zal redden, dat Brazilië en de Wereld zal redden. Door de Rozenkrans, dit gebed dat de trotsen verachten, maar dat de nederigen met al hun hart liefhebben, zal ik mijn trotse vijand verslaan en in de wereld Mijn Koninkrijk van vrede, genade, heiligheid en liefde vestigen.
Vertrouw, mijn kinderen! Ik ben bij jullie! Kan een moeder haar kind uit haar buik verlaten? En zelfs als er zo'n monster, zo'n vrouw zou zijn, dan zou ik jullie nooit verlaten noch vergeten. Kijk nog eens naar de wezens die God geschapen heeft, naar de schepselen van God. Als een onredelijk dier het fruit van zijn buik zo liefheeft en het niet vergeet, kon Ik, de Onbevlekte Ontvangenis, de Moeder des Allerhoogsten, dan de kinderen vergeten die ik in het midden van zoveel pijn aan de voet van het Kruis gebaard heb? Oh, nee! Zij zal geen enkel van Haar kinderen vergeten, want zij is getrouw en zij zal hen overwinnaar voorstaan voor de Hemel tot haar grootste eer, haar grootste glorie en ook tot de grootste overwinning van Haar Onbevlekte en Moederlijke Hart. Aan allen, mijn kinderen, geef ik vrede, Ik laat Mijne vrede achter".