Tanrı Zaferi Kazandı!

Heede'de Meryem Ana Görünümleri

1937-1940, Heede, Ems, Almanya

1 Kasım 1937 akşamı, Tüm Azizler Günü'dür. Maria Ganseforth (30 Mayıs 1924 doğumlu) ve kız kardeşi Grete (12 Ocak 1926 doğumlu), Heede'den bu akşam ölülere Toties-Quoties afını duymuşlardır. Dua arası sırasında, kilisenin kuzey tarafındaki kule girişinin yanında duruyorlar. Grete komşu mezarlıkta bulunan mezarları inceler ve iki hayat ağacı arasında yaklaşık üç fit yukarıda bir parlak ışığın parıldadığını görür, kısa süre sonra da bir ışıklı kadın figürünü fark eder. Şaşkına dönmüş olarak kız kardeşine fısıldar, "Oraya Meryem Ana durmuş gibi görünüyor." Mary aniden cevap verir, "Sen delisin, Meryem Ana'yı görmek mümkün değil!" Bunun üzerine iki kardeş de kiliseye geri döner ve yoksul ruhlar için dua etmeye devam eder. O akşam aynı zamanda Anni Schulte (19 Kasım 1925 doğumlu) ve Susanne Bruns (16 Şubat 1924 doğumlu), Heede'den mezarlıkta garip bir görünüm görürler. Adele Bruns (22 Şubat 1922 doğumlu), endişeli olarak eve dönülmesini tavsiye ederken, herhangi bir normalden farklı şey göremiyor.

"Sen delisin!" - Bu sözleri Heede'nin görücü çocukları çok kez duymuşlardır. Heede olayı şimdi 50 yılın üzerinde, ancak ifadelerin güvenilirliği hakkında hala kuşku vardır. O zamanlar 11 ile 14 yaş arasında idi. Hatta anneleri de çocuklarının duyusal bir aldatma kurbanı olduğuna inanıyorlardı. Johannes Staelberg, Heede'nin 1930'dan 1937'ye kadar papazıydı ve şüpheciydi. Görünüm yılında Heede'yi terk edecektir. 1938'den 1966'ya kadar onun yerini alacak olan papaz ve ruhani danışman Rudolf Diekmann'dır.

Birinci görünümün akşamında Bayan Ganseforth Pastor Staelberg'e gider. Rahip daha sonra kaydeder: "1937 All Saints' Günü akşamı, yaklaşık saat 20.15'te, Bayan Ganseforth bana geldi ve çocuklarının mezarlıkta Meryem Ana'yı gördüğünü bildirdi. Ancak ben hiçbir yanıt vermedim." Bayan Ganseforth bu konuşmanın şöyle bir anlatımını yapar: "Pastor Staelberg hiçbir şey söylemedi. Kollarını kollarına katmış, önüne bakıyor duruyordu. Sonra bende dedim ki: Bu olamaz, Meryem Ana gökten inip mezarlıkta duramaz! Rahibin cevabı ise şöyle oldu: 'Bilmiyorum, görülecek.'"

1937 yılının 1 Kasımından 13 Kasımına kadar Anni Schulte, Grete Ganseforth, Maria Ganseforth ve Susanne Bruns her gün görünümü görürler. Kendileri kesinlikle iddia ettikleri gibi Meryem Ana'yı gördüklerini söylerler. O, yaklaşık bir metre yükseklikte mavi-beyz renkli bir bulut üzerinde duruyor diye anlatırlar. Başında altın bir tacı vardır. Beyaz bir peçe başından her iki yanına da buluta kadar düşüyor. Sol elinde dik olarak bebek İsa oturuyor, tamamen beyaz giysili. Sağ elinde altın bir top tutuyor ve bu toptan altın bir haç çıkıyor.

Köy rahibi ve birçok köylünün şüphelenmesi devam ediyor, hatta çocukların en yakın akrabaları da dahil olmak üzere. Ama onlar inançla cevap veriyor: "Ne söyleseniz söyleyin, biz Meryem Ana'yı gördük." Yıllar boyunca iddialarına sadık kalırlar. Bazı ara vermelerle birlikte görünümler 1940 Kasım'a kadar devam ediyor ve bu süreçte yaklaşık 105 gün içinde çoğunlukla bebek İsa ile beraber Meryem Ana'yı görüyorlar.

Heede'deki Görünümlerle İlgili Kısa Rapor - Pastor Diekmann

Heede'deki görünümler hakkında çeşitli yanlış söylentiler dolaşmaktadır. Böyle söylentilere yalnızca gerçeği ile karşı çıkılabilir, bu nedenle size aşağıdaki doğru olan kısa bir rapor sunuyorum. Buyla birlikte kilise mahkemesi kararı beklenmemelidir.

1.11.1937 tarihinde Heede'den dört kız, yaşları 12 ile 14 arasında olan Anni Schulte, Grete Ganseforth, Maria Ganseforth ve Susi Bruns, görünümü gördü. Görünüm yeri kilise kulesinin yaklaşık 35 metre kuzeyinde üç hayat ağacı (sedir) arasındaki mezarlıkta bulunan 1485 yılında inşa edilen pariş kilisesi çevresindeki mezarlıktadır. Çocuklar görünümü aşağıdaki gibi birleşik olarak tarif ediyor: Yerde yaklaşık 1 m yükseklikte Tanrı'nın Anası duruyor. Altında mavi-beyaz bir bulut var. Ayakları görülemiyor. Başında değerli taş olmayan zengin süslenmiş altın bir tacı takılıdır. Şekil hiçbirine benzemiyor.

Tanrı'nın Anası beyaz bir elbise giymektedir, beli yaklaşık 1 cm kalınlığında bir ip ile sarılmış durumdadır. Başının üstünde tacın parçalı olarak gizlendiği opak ve beyz renkli bir peçe vardır. Saç görünmüyor. Elbise ve peçe birkaç katlı dikey olarak buluta kadar uzanmaktadır. Elbiselerin kolu yaklaşık iki koldan genişlikte dirseğe ulaşıyor. Elbise ve peçede süs yoktur. İpın her iki ucunda da sağ tarafta buluttan yaklaşık 30 cm yüksekte duruyor. Sol el, peçeyle kaplı durumdadır. Üzerinde bebek İsa oturuyor. Beyaz, süslü olmayan ve beli olmayan bir elbise giyiyor. Ayakları çıplaktır.

Elbiselerin kolları dirseğe ulaşmaktadır. Başı açık durumdadır. Çocuğun saçı üstünde hafif dalgalı, altında zengin dalgalıdır ve kulakların üzerinden aşağıya doğru uzanır. Sağ elinde bebek İsa altından bir altın top taşımaktadır, bu toptan bir altın haç çıkıntılıdır. Top ve haç süslü değildir. Tanrı'nın Anası sağ elini hafifçe topun üzerine koyarak orta parmak ile yüzük parmağının arasında görünen şekilde duruyor. Çocukların tahmini annenin yaşını 19, çocuğun yaşını ise bir iki yıl olarak belirlediler. Anne ve çocukları bakıyorlar. Görünüm parlak, oval bir ışık içinde duruyor, bu ışık Tanrı'nın Anası figürünü yaklaşık 30-40 cm genişliğinde net olmayan şüa olmadan çevreler. Böylece o zamandan itibaren Kasım 1940'a kadar Meryem Ana kısa ve uzun aralıklarla toplamda yüzden fazla gün görünmüştür. Yüz ifadesi genellikle dostane, bazen gülümseyici, bazen de özellikle erken 1940'da ciddiyordu.

Duygu duası sırasında şarkı söylendiği zamanlar da çocukların haç işaretini yaptıkları ve Meryem'in ismi kutlandığı gün "İsminiz kutlu olsun!" dediklerinde görünüm daha parlak ve dostane hale geldi. İkinci günde, 1937 All Souls' Günü'nde ve 14 Nisan 1938'de bebek İsa olmadan ciddi bir ifadeyle göründü.

İlk görünümler 1 Kasım ile 13 Kasım 1937 tarihleri arasında günlük olarak gerçekleşti. Bu dönem içinde Bir Meryem bir kez çocukları kutsadı, rahibin kutsamasından benzer şekilde. 13 Kasım'da O'nun yüzünde özellikle ciddi bir ifade vardı. Ertesi gün, Pazar, 14 Kasım 1937 sabah erken saatlerde, dünyevî yetkililerin (Gestapo) teşvikiyle çocuklar Göttingen'deki Devlet Sanatoryumu ve Bakım Evi'ne (akıl hastanesi) götürüldü. Kalışları birkaç hafta sürdü. Onlara öneri yaparak "sapkın" davranışlarından vazgeçmeleri için etkilemeye çalıştılar, ancak bu boşuna gitti. Çocuklar daha sonra (Noel öncesi gün) Osnabrück'daki Marienhospital'a dört haftalık bir kalmak için götürüldüler (iyileştirmek üzere).

Ocak 1938 sonunda Heede'ye dönmelerine izin verildi. Marienhospital'da çocuklar için dört adet aynı tipli elbise yapılmıştı, çünkü Göttingen'te geçirdikleri altı hafta boyunca giydikleri giysiler uygun değildi. Çocukların Heede'den alınması sırasında Gestapo onlara değiştirmek için giysi almak için zaman vermedi ve çocukların ebeveynleri de Göttingen'e hiçbir şey getirmeye reddettiler, Gestapoya doğru bir şekilde söylediler: "Çocukları Göttingen'e götürenler onların bakımını da yapmalı. Çocuklar Heede'ye aittir." Daha sonra dört çocuğun aynı elbise giydiği fotoğraf yayınlandıktan sonra bu "üniforma"dan dolayı eleştirilere yol açtı, çünkü "iyi bir izlenim bırakmıyordu." (Böylece yorum yapmış olanlar o zamanların zorluklarında çocukların nasıl dört adet aynı elbise elde ettiğini bilmiyorlardı).

Dört görücü çocuğun adı Margarethe (Grete), Susanne (Susi), Annie ve Maria

Çocuklar Heede'den uzaklaştıkları süre boyunca hiçbir görünüm yaşamadılar (Grete G.'ye yapılan bireysel görünümler hariç, bu daha sonra rahibe bilindi). Dönüşleri sonrası çocuklara kiliseyi ziyaret etme izni verildi (Gestapo'nun talimatına göre) ve mezarlık yolunu takip etmeleri için. Ancak meydana gelen görünüm yerini ziyaret etmelerine kesinlikle izin verilmedi. Bu yasakta da kaldılar. (Çocuklara Gestapodan bu tür bir şey tekrar olursa Heede'den çok uzaklaştırılacakları ve evlerini görmeyecekleri söylendi. Çocuklar sonraki olaylarda bu ağır baskı altında kalmışlardı).

Ancak iki çocuğun - diğer ikisi yoktu - dönüşlerinden kısa bir süre sonra ilk kez 1938 yılının Şubat ayı 2'inde evlerinin arkasında bulunan meralardan, kilise bahçesinden çok uzak olmayan yerde görünen görüntüyü ilk defa gördüler. Kilisenin mezarlığı çevresinin yaklaşık iki metre daha yüksekte olması nedeniyle bu yeri kış aylarında ağaçların yaprak dökmemiş olduğu zaman birkaç yüz metreden kolayca görülür. Bu arada, önceden yerel papaz görevinden önemli sebeplerden dolayı ayrılmıştı! (Gestapo onun transferini istedi!) Halifesi henüz gelmemiştir. (Bu raporun yazarı.) O zamanki Heede'de bulunan kilise yöneticisi bu görüntü hakkında kendisinin bulunduğu süre içinde hiçbir şey öğrenmedi.

(Ek olarak bildirilmesi gerekir ki, görünümlerin ilk on dört gününde sürekli artan bir insan akını Heede'ye geldiği için 13 Kasım 1937'de muhtemelen 10.000'den fazla yabancı Heede'deydi, bunların çoğu çeşitli araçlarla gelmişti ve bazıları çok uzaktan gelmiştir. Böylece polis emri ile trafiği düzenlemek için bir fırsat vardı ancak çocukları haftalarca akıl hastanesine götürmekte hiçbir gerekçe yoktu).

Çocuklar mezarlığın yakınında veya uzaklarında her akşam dua etmeye içten bir istek duyuyorlardı. Bu amaç için genellikle akşamlarda bu işlem yapılıyordu, çünkü böylece görünümlerle karşılaşmalarını gizli tutabilirdiler ve gün boyu okul ve çalışma nedeniyle engelleniyordular. Görünüm üç yıl içinde daha küçük veya büyük aralıklarla ortaya çıktı.

Çocuklar her zaman hepsi birlikte görünümü görmüyordu, bile varlarsa da. Bazen sadece bir çocuk onu görebiliyor, bazen iki, bazen de üç ve bazı kez dörtü de görüyorlardı. Çocuklar kendilerinin görmediği durumda Meryem Ana'yı görmede sorumlu olup olmadıklarını merak ediyordu. Ancak bunları anlamaya çalıştılar ama başarılı olamadılar. Muhtemelen bir çocuğa özel ilgi göstermek acının teselli ve iyi davranış için teşvik olması gerektiğine inanılabilir.

Bazı zamanlar çocuklar önce benzerini sonra Meryem Ana'yı görüyorlardı, bazen sadece benzerini. Bir gün uzaktan mezarlıkta duran Meryem Ana'yı gördüler. Sonra "Eğer siz Tanrı'dan geliyorsunuz, bize daha yakın gelirsen!" diye sorguladılar. Bunun üzerine görünüm yaklaşık 70 metre mesafeye kadar onlara yaklaştı. Daha sonraki zamanlarda Meryem Ana Ganseforth ve Schulte'nin evlerinin daha yakınında da sıkça göründü. Ancak her zaman bu evler ile mezarlık arasında bir alanda görünüyordu.

Çocuklar kiliseye tehlikesiz olarak yaklaşma imkanı varsa, görünüm sadece çocukların kilisenin yakınına geldiği zaman ortaya çıkıyordu, böylece her zaman mezarlığın yanında geri getiriliyorlardı ve Meryem Ana orada daha sonra veda etti.

Görünüm süresi 5 ile 30 dakika arasında değişiyordu. Görünüm farklı yerlerde görünse de, aynı anda birkaç yerde göründüğü hiçbir zaman olmadı, çocuklar bazen ayrı kaldıkları ve birbiriyle iletişim kuramadığı için. (Mezar dışında yaklaşık on beş farklı görünüm noktası kaydedildi).

Heede'nin Ana Dua Yeri

Üç yıllık görünüm döneminde, dışarıdan veya kişisel müdahaleler ve üçüncü şahıslardan gelen etkiler görünümü etkileyeceği kesinlikle tespit edilmiştir. O zamanlar Heede'de görev yapan kilise üstleri ve rahipler bu konudan tamamen uzak durmuşlardır, böylece davranışları en yakınlarına bile reddedilmiştir.

Çocuklar basit köy çocuklarıdır, dindar ve bozulmamıştır, ancak hiçbir özel olarak öne çıkan, olağanüstü erdemlere sahip değildirler, çocuklukta genellikle özgün olan küçük hatalar vardır. (Karakter bakımından çocukların dört temperamanı temsil ettiği ilginç bir şekilde not edilebilir).

Şimdi, görünümlerde çocuklar nasıl davrandılar? Duyuların önünde durduklarında aniden diz çöktüler. Duruşları oldukça düzgündü, gözleri görünümü onlara görünür olunca hemen öne doğru sabitlendi. Şahitlerin ifadelerine göre, görünüm süresince çocuklar bazen dışarıdan duyusal uyarılara karşı duyarsız kaldılar. Bazen ise çevrelerine dikkat ediyor, mevcut kişilerle konuşuyor ve sözlerini anlamıyorlardı. Görünüme yöneltilen sorular şahitler tarafından işittirildi. Çocukların davranışı hava durumuyla ilgilenmiyordu. Aynı zamanda çok sert kışlar sırasında dışarıda toprak üzerinde diz çöktüler, bu yılların sıfırdan 21 ila 30 dereceye kadar soğukları ve karla yağmur altında.

Çocuklar Meryem Ana ile konuşuyor ve ne hissettiğini soruyordu, örneğin bir kilise inşa etmeleri gerekiyormuş gibi, hangi meslek yapmaları izin verilmeliydi. Görünümünü açığa vurması istediler. (Yani kim olduğunu göstermesi.) Cevap çocukların, ailelerinin ve tanıdıklarının beklentilerini karşılamadı.

Baba Staehlberg (mevcut Baba Diekmann'ın öncüsü, Gestapo tarafından kaldırıldı) görünümlerin ilk günlerinde Meryem Ana'ya çocuklar adına bir soru sordu. Doğrudan cevap hiçbir zaman verilmedi. Diğer rahipler ne sorular sordular ne de sorgulanmalarını sağladılar. Meryem Ana sadece birkaç kelime söyledi. Bebek İsa tüm soruları gülümseyerek karşıladı, ancak hiçbir zaman yanıt vermedi. Şimdi özel bir şeylerin olduğu ve Meryem Ana'nın konuştuğu günleri listeleyelim.

Çocukların Dua Ettiği Aziz Petrus Kilisesi

1938 yılında Vefat Günü'nde Meryem, görünüm yeriyle mezarlığın etrafındaki yol boyunca kilise ve rektora doğru yüzdü. Çocukların görüşünden kaybolduğunda rektorun köşesinin arkasında görünmez oldu. Bu olay, bazı diğerleri de dahil olmak üzere, çocukların kişilerinden (yani hayal gücünün yaklaşık eidetik bir varlığı değil!) dışarıda bulunan bir şeyi gördüklerini açıkça gösteriyor; aksi takdirde evin bir köşesi onların görüşünü engelleyemezdi.

1938 yılında Meryem'in Vefat Günü'nde çocuklar, "Anne, bize Vefatinizi göstermenizi rica ediyoruz!" diye sordu. Bunun üzerine görünüm yukarı doğru yüzdü, Meryem gülümüştü ve kutsadı, küçük İsa ise sol elini sallıyordu.

1938 yılında Anni'ye Kutsal Kalp'in iki Cumartesi gününde ilk görünüm yerinde Meryem göründü; o zaman mezarlıkta kiliseye giderken yürüyordu. Aksi takdirde Göttingen'den döndükten sonra çocuklar bu yeri, burada ilk kez Onu gördülerse de neredeyse her gün geçtiği halde asla görünümünü tekrar göremediler.

7 Nisan 1938'de Anni şunları işitti: "Çocuklar, daha fazla dua edin!"

12 Mayıs 1938'de Grete sordu: "Hastalara mı gitmeliyiz?" Cevap: "Henüz değil!"

Soru: "Her gece geri gelmeliyiz mi?" Cevap: "Evet!"

5 Nisan 1939'da Meryem, önce hiç sorulmamış bir sordu: "Anne, nasıl saygı görmek istiyorsunuz?" Cevap: "Evrenin Kraliçesi ve yoksul ruhların Kraliçesi olarak."

Soru: "O halde hangi dua ile sizi saygı göstereceğiz?" Cevap: "Loreto Litanyası'nda."

24 Ekim 1939'da dört çocuk hepsi şunları işitti: "Sizinle paylaştığınız her şeyi kiliseye açıklayın!"

26 Ocak 1940'de Meryem, Tanrı'nın Annesi'nin çok üzgün ve ağladığı gördü. Sorduğunda "Anne, ne oldu?" diye sordu. Cevap: "Çocuklar, dua edin!"

29 Eylül 1940 tarihinde Grete, "Anne, lütfen piskoposluğu kutsayın!" dedi. Bunun üzerine Tanrı'nın Annesi kutsadı. O gün Osnabrück Piskoposluğunun Onuruna Kutsal Ayin gerçekleşti.

19 Ekim 1940 tarihinde dört çocuk da Tanrı'nın Annesini gördü. Rosary'ın ilk oncuğu okunduğunda, görünür olduğu zamanlar gibi çocuklar aniden diz çöktü. Mary Ganseforth yüksek sesle "Selam Verenler Kraliçesi!" diye dua etti. Ardından alışıldık şekilde bir dizi soru sordu, bunların arasında: "Bir kilise mi yoksa mağara mı inşa edelim? İstiyoruz. - Anne, ne güzelsiniz!" Sorular sırasında çocuklar aniden suskun kaldılar. Bu durum yaklaşık on dakika sürdü. Sonra bir çocuk soru sordu, "Anne, hangi hastayı iyileştirmek istiyor musunuz?" Cevap: "Sadece doğru ruhla gelenleri iyileştireceğim." (Ağustos 1943'e kadar Heede'nin papazı beş hasta iyileşmesini üst yetkisine bildirdi, bunların doğal olarak açıklanamayacağını düşündü). Bunun üzerine çocuklar "Anne, papazımızı ve çaplınımıza kutsama!" dediler. Kutsal Anne onları kutsadı. Görünüş kaybolduğunda çocuklar onun kaybolması sırasında aldıkları mesajı anlattılar: "Buyi sadece Aziz Baba'ya söyleyin!"

Sonra sorguya çekildiklerinde, her bir çocuğun mesajı almış olduğu anlaşıldı. Önemli olan şudur ki o gün hiç kimse özel bir şey beklemiyordu. Çocuklar iş giysilerindeydiler, bu yüzden papaza gitmekten kaçındılar. Sadece akrabalarının ısrarları üzerine çocuklar oraya gitti. Görünüş o gün parşömendeydi, mezarlığın yaklaşık 130 metre uzaklığında. Çocuklar onu kendileri önünde çok yakın gördüler. (Mesaj savaş sırasında Berlin'deki nuncio'ya bir süre sonra iletildi).

Çocukların Dua Ettiği Aziz Petrus Kilisesi

1 Kasım 1940 tarihinde dört çocuk da aksi belirtilen çayırda görünümü gördü, ancak mezarlığa yaklaşık 50 metre daha yakın bir yerde. Dua edildi: "Senin kızın beni kutla, Meryem Ana!" Çocuklar tekrar adet halinde sorular sordu ve acilen kutsamalar istediğini söylediler: "Bizi kutla, Ana! Senin çocuklarıyız! Söyleyen her şeyi yapmak istiyoruz! Dileğin ne? - Ana, bizi yeniden bir kez kutsama! Ana, bunu yap! - Ana, baş rahibimizi aydınlat! Ana, parişimizi kutsama! Hastalarımıza kutlu olsun, Ana, savaş alanındaki kardeşlerimize de kutsal olsun! - Ana, burada bulunan herkese kutsalma!" Grete sonunda bağırdı: "Ana, tekrar geleceksin mi?" Cevap: "Evet!"

3 Kasım 1940 tarihinde çocuklar son kez Ana Maryam'ı gördü, dörtü de ilk görünüm yeri olan mezarlıkta. Çocuklar tekrar birçok soru sordu. Aniden suskun kaldılar. Bir süre sonra Susi yüksek sesle bağırdı: "Ana, neden dudaklarınız hareket ediyor? Lütfen daha yüksek konuşun. Size anlayamıyorum." Bu konuda oldukça heyecanlandı. Aralıklı olarak iki kez daha böyle çağırdı. Üçüncü defa acıyla feryat etti. Bulunan bazı akrabalar da çocuğun davranışını gördüğünde ağlamaya başladı.

Ekim 19, 1940 tarihindeki gibi Ana Maryam her bir çocukla ayrı ayrı konuşmuştu. Diğer çocuklar dudak hareketini de gördüler, ayrıca Ana Maryam'ın her birine sırlarını göre kutlamasını da gördülerdi, ancak hiçbir şey duymadılar. Sonunda Ana Maryam şöyle dedi: "Bu sırları kendinizde saklayın ve kimseye söylemeyin!"

Sırların açıklanma sırası Grete, Anni, Maria, Susi olarak görünüyor. Herkes sırlarını aldıktan sonra Ana Maryam dörtüne birlikte şöyle dedi: "Şimdi sevgili çocuklar, veda için bir kez daha kutsama! Tanrı'ya sadık ve iyi kalın! Tepki ile sık sık rosary duası edin! Şimdi hoşçakal, sevgili çocuklar! Cennette görüşürüz!" Grete bağırdı: "O zaman hiçbir zaman geri dönmeyeceksin mi? En sevilen Ana, Rosary ayında bir kez bize gelemez misin?" Cevap: "Hayır." (Heede'de Kasım Rosary ayı olarak kutlanır.) "Ana, bizi kutsama!" Çocuklar ağlayarak böyle bağırdı ve kutsamayı da aldı. "Tüm rahipleri de kutsama!" Bu isteğe göre son kutsamayı da verdi. "Teşekkür ederiz Ana!" çocuklar ayrılan anneden sonra acıyla feryat etti. Diğer bulunanların çoğu da ağladı.

Çocuklar hemen rektora gitti ve rahibe bildirdi. Çok ciddi bir izlenim bıraktılar. Grete hâlâ göz yaşlarını geri tutamadı. Birçok şey sormak istediğini söyledi. Onlardan ayrılmadan önce, onlara rahip bir kutsama verdi, bu orada oldukça nadirdir ve çocuklar bundan önce hiç yapmamıştı. Evde de sonraki birkaç gün boyunca üzgündüler. "O beni yanına almış olsaydı!" diye biri söyledi. - Gerçek olayların akışı budur.

Olayın etkisi, ölçülebildiği kadar iyidir. Çocuklar, en yakın aile üyeleri, toplulukları ve yakınıyla uzak çevreleri dini olarak teşvik edilmiştir. Özellikle Meryem'e bağlılık güçlü bir ivme kazandı. Her Katolik Kilisenin henüz konuşmadığı yargısına boyun eğecektir. İbadetler "Evren Kraliçesi" ve "Yoksul Ruhların Kraliçesi" , en azından özel olarak kullanılabilir. Azizler ve bilgin insanlar bu ibadetlerin içeriği hakkında çok güzel şeyler söylemiş ve yazmışlardır.

İmzaladı Rudolf Diekmann, papaz, Heede on the Ems, Haziran 29, 1941

Heede Dua Alanı (eski fotoğraf)

Aşağıda Şapellen Wunram'ın raporundan bir alıntıdır...

Mesaj

Tüm yaratıklar Tanrı'nın gözünde bir birlikte bulunur. Her yaratık kendi hayatını yaşar, ancak bütünle bağımlılık ve ilişki içinde durur. Bunun ötesinde bir zirve, üstünlük ve altlık vardır. Yaratılışın tepesindedir Hristos, Paul'un "Tüm şeyler O için ve Onun için yaratıldı" dediği gibi. O evrenin başıdır. O tüm yaratılıştan önceki ilk doğandır. Çünkü O'nda ve Ondan bütün şeyler yaratıldı, gökte ve yerde görünen ve görülmeyen her şey; tahtlar veya egemenlikler ya da güçler ya da yetkiler. Her şey Onun aracılığıyla ve onun için yaratıldı. O tümden önceki ilk doğandır ve evrenin varlığı Ondadır. Ayrıca O, bedeni olan kilisenin başıdır. O başlangıçtır, ölülerden ilk doğandı ki bütün şeylere üstünlük kazanabilsin. "Çünkü Tanrı'nın planı Onunda tüm dolulukun oturmasıydı." Burada ve Yuhanna İncilinin prologundaki genel yaratılış görüşü sunuldu, Hristos başta, ona doğru tüm şeyler yaratıldı (Kolose).

İsa, kendisinde ilahi ve yaratık doğaları birleştirir. İlahi doğa sayesinde O, sonsuz Babanın oğlu olup üçüncü ilahi kişilik olan Kutsal Ruh ile içten sevgi birliktedir. İnsan doğası sayesinde ise insan olarak yaratıcının tüm varlık düzeylerini özetler. Çünkü zaten Büyük Gregory de insanın madde varlığına sahip olduğunu, bitkilerle yaşamını paylaştığını, hayvanlarla duyularını ortaklaştığı ve meleklerle ruhani hayatına sahip olduğu konusunda işaret eder. Böylece O, kendisinde yaratıcıyı birleştirir ve yaratır. Bu daha da doğrudur, çünkü yaratık varlıkta ilahi varlığa tabidir. Bu onu sonsuza dek sahiplenmiştir. Ancak Bizim İnançımızda şöyle duyarız: "Kutsal Ruh sayesinde Meryem Bakire'den etini almıştır", burada Yaratıcı ile yaratık arasındaki bağlantı bize açık olur. Maryam, Tanrı tarafından seslendirilerek Oğul Tanrının insanlaşmasına özgür evet diyebilen canlandırılmış ve hayvanlanmış yaratıktır. Böylece bu sadık görüşten dolayı daha sonra "Bütün nesiller beni övün" diye itiraf edebilir. Maryam'da Yaratıcı ile yaratık birleşir. İsa'da Yaratıcı ile yaratık böylece biri olur.

Tarihi görüşte Meryem, İsa Mesih'in önündedir. Çünkü O'ndan etini almıştır. "Her şey İsa'dan gelir", Maryam da dahil olmak üzere, ancak her şey de Maryam'a başlar, İsa da dahildir! Fikirler dünyasında Yuhanna ve Pavlos'un gözleri önünde Tanrı'nın yarattığı zamanında akılda tuttuğu büyük görüntü vardır. Bu görüşe bu görüntüyü de içerir: yaratıklarının başarısızlığı ve bunların sonucunda ortaya çıkan İnsan-Tanrının kahramanlık yaşamı ve hizmeti. Diğer bir deyişle, Tanrı-İnsanın gerekli acısı ve kurtuluşu. Ancak aynı zamanda Babaya ve kardeşlere yönelik mükemmel sevgisi de bu şekilde etkinleşir. Bu yüzden Pavlos şöyle diyor: "Tanrının O'nda tamlık oturmasını istedi.... Ve onun aracılığıyla her şeyi kendisine göre barışa getirdi, kanı ile haçta tüm gökler ve tüm yerleri!" Kol 1.4.13.ff. Böylece Maryam, Gelinin yerine gelmesini sağlar. İsa geldi ama hala gelecek. O sakramentlerde gelir. Dünya sonunu için sonunda gelir. "Zamanların tükendiği kadar, beklenen ve gelen olan olacaktır. Ülkeler tarafından, her biri ruhsal acıdan ve yoksulluğundan dolayı beklenecektir."

Bu tüm gelinler Maryam aracılığıyla gerçekleşecek. O, ilerlemeyi hazırlar ve sağlar, çünkü temel kanun budur: İsa per Mariam, İsa Maryam'a bağlıdır. Maryam inancı Kilise kadar eski bir inançtır. Ancak imanı anlama gerektirilir. Sonuç olarak bu her zaman yeniden edinilmeli ve Kutsal Ruh'un teşvikleriyle yeniden derinleştirilmelidir. (Piskopos Kerkhoff'a göre.)

Böylece Meryem'e olan bağlılığın derinleşmesi Hristos'a sevgiyi artırır ve Hristos'a olan sevginin derinleşmesi Baba'ya şükranı teşvik eder. Kraliçe Anne, gelecek Dünya Kurtarıcısı Çocuk olarak ve elini katlamış Kraliçe, bugünkü zamanlara hitap eden hediyeler mi değil? Bu hediyeler Tanrı-Kral'ın hizmetinde daha derin bir anlayışı ve daha sadık takipçiliği sağlayabilir mi?! "Tümünü Hristos!"

Kelimeler

Biçim, kelime ve içerik hayatın doğal akışının bir parçasıdır. Burada da başlangıçta iki resmin yaşayan kişiler olarak Kraliçe Evren ve Yoksul Ruhların Kraliçesi olduğu görülür. Resmde gösterilen gerçekler daha sonra yaşam ve sözlerle zenginleştirilip derinleştirildi. Aydınlatma amacıyla, birkaç kelime şimdi tarihsel sıraya göre listelenebilir.

7 Nisan 1938'de Anni üç kez görünümle karşılaştı. "Başka bir şey söylemek istiyor musunuz?" diye sorulduğunda, çok tatlı bir sesle cevap geldi: "Çocuklar daha fazla dua edin!"

12 Mayıs 1938'de Grete sordu, "Hastalara gitmeliyiz mi?" Cevap: "Henüz hayır!" "Her akşam geri gelmeliyiz mi?" "Evet."

27 Mart 1939'da tüm sorulara sadece başını salladı.

5 Nisan 1939'da Mary Ganseforth, "Anne, size başka bir şekilde saygı gösterilmesi isteniyor mu?" diye sordu: "Evren Kraliçesi ve Yoksul Ruhların Kraliçesi olarak!" "Hangi dua ile size ibadet edelim?" "Loretan Litanyasıyla!"

24 Ekim 1939 "Ruhbanıya bana söylediklerimi açıklayın!"

25 Ocak 1940'de görünüm çok ciddi bir ifadeyle ardından ağlayarak, "Çocuklar dua edin!" dedi.

19 Ekim 1940'de her çocuk Kutsal Baba için bir sır aldı. Sonra onlara birlikte söyledi: "Buyi sadece Kutsal Babaya anlatın!" Hastalara kimleri iyileştireceğinizi sordular, cevap şöyle geldi: "Sadece doğru ruhla gelenlere iyilik edeceğim."

Kasım 1, 1940 Grete: "Anne, hala geri dönüyor musun?" "Evet."

3 Kasım 1940'da her çocuğa bir sır verilir ve tüm nota şöyle yazılıdır: "Bu, kendiniz için saklayın ve kimseye söylemeyin." Sonra şunlar gelir: "Şimdi sevgili çocuklarımız! Bir ayrılık bükücünü olarak! Tanrı'ya sadık ve iyi kalın! Tesbihi sık sık ve mutlu bir şekilde duyununuz! Şimdi gule güle, sevgili çocuklarım! Cennette görüşürüz!" "Hiç geri dönmeyecek misin?" "Hayır."

Not: Bu, üç yıl içinde çocuklardan duyulan az sayıdaki sözlerden ve sırlarından bazılarıdır. Altı ay boyunca hiçbir kelime yok, sadece gülümserler ve başlar sallanır. Çocukların sabrı çok zorlanmıştı, ama aynı zamanda doğruluk sevgileri de. O zaman ne kadar hayal gücü olsa da o zamana ulaşamayacaktı! Ama görünüşte ne kadar çekici olmalı ki çocuklar buna rağmen ve bu zor koşullarda dayanabilsinler! Ancak, yarım yıl sonra görünüm suskunluğunu ilk kez bozar ve az sayıdaki sözler şunlardır. "Çocuklar hala çok dua ediyor!" Ve onlar her akşam karanlıkta dua etmek için gitti....

"Endişeli gecelerde, Tanrı vaat verdiği halkın seslendi!" Kim bu eski Advent çağrısına inanç zorlukları o günlerin acısında düşünmez! Kelimeler hakkında çok şey söyleyebiliriz. Yarım yıl süren suskunluğun ardından ilk kelime "Çocuklar hala çok dua ediyor!" "Hala" ... Profesör çocukları aşırı dini eğitiminden vazgeçirmeye çalışıyor. Görünüm şöyle diyor, "Hala çok dua et!" Bu kelime Anni'ye verilir ama onu iletiyor. "Çocuklar" bu da tümüne uygulanır, dörtüne ve bizimkine de! Enerjik bir emretme tonunda değil, "tatlı sesle" söylenir!

"Hastalar..." "Henüz hayır!" Hatta hastaların iyileştirilmesi de Kurtarıcının yaşamı boyunca insanları harekete geçirdi. Bugün de hâlâ hac yeri olan yerlerde aynı şey gerçekleşiyor. Altötting'de şöyle deniliyor: "Dileyenler teşekkür edenlere dönüşür, teşekkür edenler övenlere dönüşür, övenler sevgenlere dönüşür!"

"Hastalar Onuna getirildi ve Hepsini iyileştirdi." "Sözlerime inanmazsan en azından işlerine in!" dedi Rabb. Ama aynı zamanda, "Onların küfürleri yüzünden orada mucizeler yapamazdı!" diye de yazılıyor! "İnanç olmadan Tanrı'ya lütuf edilemez!" Bu nedenle hastalardan bahsederken çocuklar sağlıklı bir inanç tutumu izler.

"Henüz değil!" reddetmek zorunda değildir. Şimdi daha önemli bir şey var, dua. Bunu sonraki sorunun cevabı gösteriyor: "Her gece dualar mı kılmalıyız?" Cevap açık ve kesindir: "Evet."! Ama bu çocuklar için anlama; her zaman yakalanma tehlikesi içinde olmak, dinlenmeyi ve uykuyu terk etmek, hava koşullarıyla hesaplaşmak, özellikle yaz aylarında uzun bir günün ardından dindar dua yapmaya çalışmak! "Gök Krallığı şiddete uğrar ve yalnızca şiddet gerektirenler onu ele geçirir!"

27 Mart 1937'de, başını eğerek ona yakın zamanda bir şey söylemek istediğini onayladı. Bu 5 Nisan 1937'de gerçekleşti, yani 1937 Paskalya'sından önceki Çarşamba günü. "Evrensel Kraliçe" Neden "Dünya Kraliçesi"? Bu konuda tarihsel olarak, İbranice olarak ve teolojik olarak çok şey söyleyebiliriz! Eğer dünyayla tüm yaratılışı kastediyorsak her iki terimi de eşdeğerde bulabiliriz. Ancak bu terim sıkça daraltılmış olup evren için yeterli bir görüş sağlamaz!

"Dünya zorluk içinde," "Düşkünlükle geçen dünya!" "Dünyaya uyum sağlamayın!" "Dünya çocukları, ışık çocukları!" Bu ölçek istediğimiz kadar uzatılabilir. Jeosantrik dünya görüşümüz artık daha fazla daralıyor. Uzay keşfi çağında değilse de maddecilik bakımından da Pius XII "Regina dell'unniverso" ifadesini Meryem Dua'sında ve Dairesel Mektubunda kullanmıştır. Ne yazık ki bu konuda bazı teologlardan az destek bulmuştur, ne dar görüşlülükten mi yoksa bilgisizlikten mi olursa olsun. Hatta Trier'deki Litürjik Enstitü de yukarıdaki dua için "dünya" terimini tercümelerken "dilsel olarak daha kolay!" diye seçti!

Maria Ganseforth'a Dünya Kraliçesi denmesi sorulduğunda, şöyle cevap verdi: "Ama Tanrı'nın Anası 'Evrensel Kraliçe' dedi!" Bu unvan zaten Yunanlardan beri eski zamanlarda "Pantanassa - tüm hükümdar" olarak yaygındı. Aynı zamanda bu "Evrensel Kral"ın karşıtıdır, yani tamamen bir litürjik unvandır!

Her yıl Mary'nin Kurban Bayramında John Damascenus'un de fide orthdoxa sözlerini okuyoruz: "O, yaratılmış her şeyin asıl Hânımı oldu, çünkü O Yaratıcının Anası oldu!" Bu da 1956'da Pius XII tarafından şöyle ifade edildi: "Mary evrenin Kraliçesi kader, kazanım ve bu göreve atanma yoluyla. Ve ekledi: 'Kraliyeti bir anne-sosyal kraliyet!'"

"Yoksul Ruhların Kraliçesi" Yoksul Ruhlar kimdir?

1. Dünya'daki insanlar, çünkü hala mücadelede ve bu mücadelenin nasıl sonuçlanacağını bilmiyorlar.

2. Arınma yeri (araf) ruhları, kurtuluşu bekleyenler. Yani, cennet mutluluğunu henüz elde etmemiş ama hala sahip olmayan tüm kişiler.

"Regina animarum" - bu Roma'daki Almanların da kilise adı mı değil! Burada hem yaşayanlar, hem de ölenler, bir tek kutsal Katolik ve Apostolik Kilisenin üyeleri olarak ebedi şehrde ev bulur! "Lauretan Litany"-Kilisenin Mary'e yönelik unvanları içeren duası.

Şimdi üç davetiye inceleyelim:

1. "Sizden söylediğinizi ruhbanlara açıklayın." 24 Ekim 1939

2. "Buyi sadece Kutsal Baba'ya söyleyin." 19 Ekim 1940

3. "Bunu kendinizde saklayın ve kimseye söylemeyin." 3 Kasım 1940

1'e: Paul, 1 Korintos 12. 2 ff'de çeşitli lütuf hediyelerinden bahseder (Pentekost'tan sonraki 10. Pazar epistolesi) ve ekler: "Bu hepsi bir tek Ruh tarafından yapılır, o da herkese istediği gibi paylar!" Ama Kutsal Ruh Kiliseyi lütufların idarecisi olarak atamıştır, orada ruhbanlık. Sadık ilk rahiplere yönlendirilir, onlar da piskoposlarla temas halinde kalmalıdır. Heede'nin köy papazı sürekli piskoposa haber vermiştir!

Politik koşullar ve daha çok savaş olayları sayesinde Roma ile bağlantı daha zorlaştırıldı. Bir Alman kilisesi kurmak istendi ki Roma'dan bağımsız olsun. Bu çağrıya dikkat çekmek için meditasyona girilebilir. Ancak birkaç düşünceyle yetinelim. Her çocuk, sırını bireysel olarak alır. Her biri, Mesih'in bedeninin bir üyesi ve tümünü sorumlu tutan, Tanrı'nın Krallığı'na ortak sorumludur. Roma'ya sadakatinden dolayı en mutlu Başpiskoposumuza verilen bu ödül ve tavsiye gibi görünüyor ki çocuklar zaten Kutsal Baba'ya yönlendirilmişlerdir. İletişimin nasıl yapılacağı söylenmiyor. Köy rahibinin talimatıyla, çocuklar sırlarını bireysel olarak yazdılar ve piskoposa iletmek üzere teslim ettiler. Böylece birbirleri ile duayla bağlantılı olmanın yanı sıra Kilisenin başkanı olan Papa'ya da bağlı oldukları!

Her dört kızdan biri, yalnızca kendisi için özel bir söz, sır alıyor ki sadece o tamamen tek başına amaçlanmış. Gizlilik var ve mutlak saygı gerektiriyor çünkü herkes bireysel kişiliğe sahiptir, Yaratıcı'nın benzersiz düşüncesidir. Hatta yetenekli adam da kendi özel alanlarına sahip ve daha çok o şöyledir! O, hayatlarını olası olarak azizeye, acılara kadar yapmış olan diğerlerin avı değildir! Gerçek lider ve ruhların gelini Savior'dur. İnsanlar sadece vekillerdir. Bu düşünce "Mystici corporis" ansiklopedisinde çok incelikle ifade edilmiştir. Böylece sorumluluk seviyeleri var! Köy ailesi veya piskoposluk, ardından Papa ile evrensel Kilise vardır. Ancak bireysel ruh tamamen eylemlerinden sorumlu kalır ve bir gün de kişisel olarak hesap verecek!

Şöylece Kraliçe, daha doğrusu Kraliçe, Tanrı'nın Divin Oğlu'nun Krallığını ruhlarda, topluluklarda ve dünyada inşa etmeye yardımcı olur. Üç yıl boyunca yönlendirir ve kılavuzlar, sonunda çok kişisel talimatlar verir. Çocuklar anneleriyle ve ilahi oğullarıyla karşılaştılar. Annenin ayrıldığı durumda, dua için davet ile birlikte bir kutsama eklenir. Bu duada onlar her zaman ilk karşılanma anından Gökler'e yükselene kadar Annenin buluşmasını gözleri önünde tutarlar. Böylece bu olaylı yılların sonuna ve teşvik olarak ayrılacak Annenin sözleri "Gökte görüşürüz!"

Bu arkasındaki ne güzel ruhsal rehberlik var, ve az sayıda kelimeyle çok şey söylemek için ne sanat! Evren Kraliçesi, Yoksul Ruhların Kraliçesi O da bu Hristiyanlar'ın yücelikli duası olan En Kutsal Tebessümün Kraliçesidir.

Heede'nin Meryem'e Duası

Sevgili Heede'nin Meryemi, Ateşli Ruhların Kraliçesi, lütfen bu acı çeken ruhlar için yalvarışlarımızı dinleyin.

Çünkü Sen gerçekten Merhametli Rahmet Ana'sısın, lütfen Gökçe Kalbinizin makul gürültüsünü o karanlık arındırma hapishanesine sızdırın ve orada acı çekenlere yenilenmiş bir damla olarak düşsün.

Ve Sen, en sevdiğim Avukatım, Kutsal Oğlu'nuzu sonsuz lütuflarının sayesinde Onun Kutlu Kanının sınırsız haklarını kullanarak karanlığı umut ve ışık bir şüası olarak geçmesini yalvarın. Çok acı çeken Ruhlar için, özellikle Purgatory Ligi'ne kaydedilenler ve ... (adları ekleyin) ruhlarının, İsa Mesih Rabbimiz'in haklarını kullanarak.