Pellevoisin’de Meryem Ana Görünümleri
1876, Pellevoisin, Fransa
Estelle Faguette, 12 Eylül 1843'te Châlon-sur-Marne yakınlarındaki St. Memmie'de doğdu ve aynı ayın 17'sinde vaftiz edildi. 1876 yılının başlarında Indre departmanında bulunan Pellevoisin köyünde Estelle Faguette, 33 yaşındayken akut peritonit, akciğer tüberkülozu ve karın tümöründen ölüyordu. 10 Şubat 1876'da danışılan bir doktor olan Buzançais'li Doktor Benard sadece birkaç saat yaşaması gerektiğini söyledi. 14-15 Şubat gecesi, kendisine Meryem Ana'nın görünüşü olduğunu iddia etti ve bu yıl içinde daha fazla görüntü izleyecekti.
1. Görünüm - 14/15 Şubat 1876 Gecesi
Pellevoisin'deki görünüşlerin ilk kısmı Şubat ayının 14'ü, 1876 gecesinde başladı. Yatağın dibinde bir şeytan göründü. Estelle şeytanı fark ettiği anda yatak başında Meryem Ana'yı gördü. Meryem Ana şeytana kızdı ve o hemen ayrıldı. Sonra Estelle'ye bakarak ona söyledi: “Korkma, benim kızımsın. Beş gün daha Mesih'in beş yarasını onurlandırmak için acı çekeceksin. Cumartesi günü ya ölmüş olacaksın ya da iyileşmiş olacaksın.”
2. Görünüm - 15/16 Şubat 1876 Gecesi
Bu gece Şeytan, aynı anda Meryem Ana ile tekrar görünmüştür. O şöyle demiştir: ”Korkmayın, çünkü ben buradayım. Bu sefer oğlum bana acıyı gösteriyor. Seni yaşatacak; cumartesi günü iyileşeceksin”. Sonra dedim: ”Ana, seçebilseydim şu anda ölmek istiyordum çünkü hazırlıklıyım”. O bir gülümseyerek cevap verdi: ”Kükremiş, eğer oğlum sana hayat verirse, bunun sebebi senin ihtiyaç duyduğun için. Dünya insanlarına daha değerli ne verebilir ki yaşamdan başka? Yaşamın getirdiği acı ve sıkıntılardan kurtulacağını sanma! Hayır! Acı çekeceksin ve sıkıntılarından özgür olmayacaksın. Bu yaşama ait şeylerdir. Özverenlik ve sabrınıyla oğlumun kalbini dokundun. Yanlış bir seçim yaparak bu meyveleri kaybetme. Yaşatırsa, şanımı duyurman gerekir mi diye söylemedim mi?” O anda tekrar mermer kâgıtı beyaz ipek kağıda sarılmış gördüm ve bunu almaya çalıştım ama mümkün olmadı. Meryem Ana gülümsedi ve şöyle dedi: ”Şimdi geçmiş zamanlara bakalım”. Yüzünde biraz üzüntü vardı, ancak yumuşak ifade de kaldı. Hatalarımızdan dolayı tamamen şaşırmıştım, bunları hafif sanmaktaydım. Ne söylediğini açıklamamakla kalmayıp sadece ona çok sert bir şekilde eleştirdiğimi kabul ediyorum ve bunu hak ettim diyorum. Affedilmek için bağırmak istedim ama üzüntüden dolayı yapamadım, yenildim. Meryem Ana iyilik ifadesiyle baktıktan sonra hiçbir şey söylemeden kayboldu.
3. Görünüm - 16/17 Şubat 1876 Gecesi
Bu gece tekrar Şeytanı gördüm, ancak o çok uzaktaydı. Meryem Ana şöyle dedi: ”Cesaret ol, çocukum”. Önceki kez aldığım tellallikten dolayı korkuyordum ve titriyordum. Meryem Ana üzüntümü gördüğünde şöyle dedi: ”Bunlar geçmiş; özverenlik sayesinde yanlışları düzeltmiştin”. Bana yaptığım az iyi işlerden bazılarını gösterdi, ancak bunların çok daha az olduğunu gördüm. Üzüntümü görünce Meryem Ana şöyle dedi: ”Ben acımasız ve oğlumun efendiyim. Az sayıda iyi işler ve yoğun dualar, bana sunmuş olduğu için ana kalbimi dokundular, özellikle de Eylül ayında benime yazdığım bu mektuptaki cümle: ”Babamın acısını gör; eğer burada değilsem, yiyeceklerini dilenmek zorunda kalarlar. Oğlumuz İsa Mesih'in çivilendiği zaman ne kadar acı çektiğini hatırla”. Bu mektubu oğluma gösterdim. Ebeveynlerin sana ihtiyaçları var. Gelecekte bu görevde sadık kal ve verilen lütufları kaybetme, şanımı duyur”.
Estelle Faguette
4. Görünüm - 17/18 Şubat 1876 Gecesi
O gece, Onun benimle çok uzun süre kalmadığına emin oldum. O'ndan lütuflar istemek istedim ama yapamadım. Düşüncelerimin hızlı döndüğü için, Meryemin tekrar ettiği sözleri zihnimde gördüm: “Hiçbir şeyden korkma. Sen benim kızım ve Oğlum senin teslimiyetinden etkilendi”. Ayrıca günahlarımın eleştirileri ve onların affı, sözleriyle birlikte geldi: “Ben tamamen merhametlidir ve Oğlumdan otorite sahibiyim”, ayrıca “Cesaret, sabır ve teslimiyet edin; acı çekeceksiniz ve sıkıntılardan kurtulmayacaksınız; sadık olmaya çalışın ve benim şöhretimi duyurun”.
5. Görünüm - 18/19 Şubat 1876 Gecesi
Bu gece Meryem daha yakın geldi ve benim vaadimi hatırlattı. Ayrıca, her köşesinde altın renkli gül çiçeği olan büyük bir kiremit gördüm; ortasında ise bir altın kalp vardı, bu kalbinde bir kılıçla delinmişti ve üzerinde güllerden oluşan bir taç vardı. Üzerine şu sözler yazılmıştı:
“Umutsuzluğumun derinliklerinde Meryem'e seslendim. O, beni için Oğlu'na yalvardı ve bana tam iyileşme kazandı”.
Sonra bana şöyle dedi: “Benim hizmet etmek istiyorsan, basit ol ve işlerin sözlerinin kanıtını sun”. Ondan bir şey değiştirip değiştirmem veya başka bir yere gitmem gerektiğini sordum. Cevap verdi: ”Nerede olursanız olsun ve ne yaparsanız yapın, lütuflar kazanabilirsiniz ve benim şöhretimi duyurabilirsiniz”. Sonra çok üzgün bir şekilde dedi: “En fazla üzdüğüm şey, insanların Kutsal Eucharistide Oğluma saygı göstermemeleri ve duayları yaparken zihnlerinin başka şeylere yönelmesi. Bu, kendilerini dindar gösterenlere söylerim”. Sonra bana hemen benim şöhretimi duyurup duyurmam gerektiğini sordum. “Evet! Evet!, ama önce kefaretinizi sorun ne düşündüğünü. Engellerle karşılaşacaksınız, kötü alay edileceksiniz ve insanlar senin deli olduğunu söyleyecekler, onlara dikkat etmeyin, bana sadık olun ve ben sizin için yardım edeceğim”. Sonra yavaşça kayboldu.
Bir dönemin ardından büyük acı çekilen bir dönem geldi. Kalbim vücudumdan atılmak üzereydi ve mide ve karın ağrılarım çok şiddetliydi. Sonra sol elime tuttuğumu tespihimi hatırladım. Acıları Tanrı'ya sunuyorum diye düşündüm. Bu hastalığının son parçası olduğunu bilmiyordum. Bir dakika dinlendikten sonra sağlıklı ve iyi hissettim. Saati ne olduğuna merak ettim ve 12:30 olduğunu gördüm. İyileştiğimi hissettim, ancak sağ kolum hala kullanılamazdı. Yaklaşık saat 6:30'da Köy Papası geldi ve yatağımın kenarında oturdum. (Estelle bu görünüşlerden bahsetmişti). “Endişelenmeyin, Kutsal Mesaj okuyacağım ve size Kutsal Eşyanı getireceğim; o zaman sağ elinizi haç koymak için kullanabileceksiniz, inanıyorum”. Böyle oldu. Babam Vernet daha sonra Pellevoisin hakkında kitabında Estelle'nin ölüm ve diriliş deneyimini yaşadığını yazdı.
6. Görünüm - 1 Temmuz 1876
Pellevoisin'deki görünüşlerin ikinci bölümü Cumartesi birinci Temmuz'da başladı. Gece yarısı kırk beş dakika ve akşam dualarımı diz çökmüşken, aniden Mucizevi Bakireyi tamamen ışıkla çevrili gördüm. Beyaz giysilerleydi. Bir şeye bakıyor, ellerini göğsüne geçiriyor ve gülüyor diyordu: “Sakin ol, çocukum, senin için zor olacak, ama ben sendeyim”. Çok mutluydum, ancak hiçbir şey söyleyemedim. Bir süre kaldı ve sonra dedi: ”Cesaret, geri döneceğim”. Sonra Şubat'ta olduğu gibi kayboldu.
7. Görünüm - 2 Temmuz 1876
Yaklaşık saat 22:30'da yatağa girdim; çünkü önceki akşam Meryem Ana'yı gördüm. Ama hemen uyudum. Saat 23:30'de uyanıp zamanı gördüm. Gece yarısı öncesinde tekrar Meryem Ana'nın görünmesini umuyordum. Yatağım yanında diz çöktüm ve yarı bir "Tebeşir" okuduğumuzda, benim karşımıza Meryem Ana ortaya çıktı. Ellerinden parlak ışık akıyordu; sonra ellerini göğsüne kesti. Gözleri bana bakıyor. Dediki: ”Zaten şanımın ilanı yapmışsın”. (Sonra benimle bir sırrı paylaştı) ”Devam et, Oğlum daha fazla ruhu kendisine adayanlara sahip oldu. Kalbi Benim Kalbime o kadar doludur ki, hiçbir şeyi bana reddedemez. Bana dokunacak ve en sert kalpleri yumuşatacaktır”. Böyle konuşurken o kadar harika güzeldi. Gücünün bir işareti istemek istedim ama ne söyleyeceğimi bilmedim, nasıl soracağımı da bilmedim; dolayısıyla dedim: ”İyi Ana, Lütfen şanınız için”. Anladı ve dedi ki: ”Şifriniz Benim Gücümün büyük bir delili mi değil? Özel olarak günahkârları kurtarmak için geldim”. Konuşurken ben de gücü nasıl gösterip yayabileceğini düşündüm. Cevap verdi ki: ”Halkın bu görsünü”. Sonra sakin bir şekilde gitti.
8. Görünüş - 3 Temmuz 1876
Pazartesi, 3 Temmuz'da tekrar görünümü oldu. Sadece birkaç dakika kaldı ve yumuşak bir şekilde beni uyardı: ”Sakin olmanı istiyorum, daha barışçıl olmalısın; ne gün ne de saat söyledim ki geri döneceğimi, ama dinlenmeye ihtiyaçsın”. Tüm arzularımı göstermek istedim ama sadece gülümsedi. ”Bayramları sona erdirmek için geldim”. Sonra alışılmış şekilde gece yarısı öncesinde gitti.
9. Görünüş - 9 Eylül 1876
Pellevoisin'deki görünümlerin üçüncü bölümü 9 Eylül'de başlıyor. Birkaç gün boyunca oda girmek istiyordum, orada iyileştirdim. En sonunda bugün, 9 Eylül, buna izin verildi. Tebriklerimi bitirirken Meryem Ana geldi. O, 1 Temmuz'daki gibiydi. Sessizce etrafını izledi ve beni konuşmadan önce bakıyor, sonra dedi: ”15 Ağustos'ta Ziyaretimden mahrum kaldın çünkü yeterince sakin değildin. Gerçek bir Fransız karakterine sahipsin: her şeyi öğrenmeden bilmek istiyorlar, her şeyi anlamadan biliyorum.” Yarın da gelebilirdim; ancak beni bekleyen bir itaat ve uysallık eylemi yüzünden Ziyaretimden mahrum kaldın.”
10. Görünüm - 10 Eylül 1876
10 Eylül'de Meryem Ana yaklaşık aynı zamanda geldi, kısa süre kalarak dedi: ”Onlar duamalılar; ben onlara bir örnek vereceğim”. Bu sözleri söylerken ellerini büküp sonra kayboldu. Vesper zili o anda çaldı.
Görünüm Evi 1876
11. Görünüm - 15 Eylül 1876
Bu gece Meryem Estelle'ye geldi, ona yaşayacağını söyledi. Ancak Aziz Ana Estelle'nin geçmiş günahları için onu azarladı. Estelle dünyevi bir yaşam sürmemiş olsa da, hatalarından dolayı pişmanlık duymuştu. Meryem üzgünce dedi:
”OĞLUMA DURDURAMAYACAKTIM”
Fransa acı çektirmiş gibi görünüyordu, bu sözleri vurguladı, tekrar durdu ve devam etti: ”Cesaret alın ve güvenin”. O anda bir düşünce akılda canlandı: “Bunu söyleyip kimse bana inanmazsa ne olacak?”, ama Meryem Ana anladı çünkü cevap verdi: ”Önceden ödedim; inanmayanlar için o kadar kötü, daha sonra sözlerimin doğruluğunu kabul edecekler”. Sonra yavaşça beni bıraktı.
12. Görünüm - 1 Kasım 1876
Bir buçuk haftadır, tüm çabalarima rağmen tekrar Bakire Meryem'i görmekten vazgeçmeye çalıştım ama başaramadım; ve onu düşünmemek için yaptığım her şeyin tam tersine kalp hızla atıyor, onunla yeniden karşılaşma umuduyla. Sonunda bugün, Tüm Azizler Günü, sevgili göksel Anam'ı tekrar gördüm. Üzümlü bir şekilde geldi, kolları açık ve 9 Eylül'de bana gösterdiği skapularyayı giydi. Geldiğinde, alışıldığı gibi görünen bir şeye bakıyor; sonra her yöne bakar, hiçbir şey söylemiyor. Sonra benim tarafımıza çok iyilikle bakarak ayrıldı.
13. Görünüm - 5 Kasım 1876
Pazar 5 Kasım, rozaryumu bitirirken Bakire Meryem'i gördüm. Kendimi onunla karşılaşmak için çok layık olmadığımı düşündüm, onu daha fazla kutsama layık olan ve Onun Şanını daha iyi ilan edebilecek diğerleri var. Beni gülümsedi ve bana ”Senin seçtim”. dedi. Bu beni çok mutlu etti!! Dediki: ”Şanıma sakin ve yumuşakları seçiyorum. Cesaretli ol, denemelerin zamanı yaklaşıyor”. Ellerini göğsüne koydu ve ayrıldı.
14. Görünüm - 11 Kasım 1876
Cumartesi 11 Kasım. Geçen birkaç gün içinde odama gidip dua etme isteği hissettim. Bugün saat 3:50'de rozaryumu okurken "En Kutsal Bakire Meryem'i hatırla"… sonra geldi. Üzümlü bir şekilde skapularyayla birlikte duruyordu. Sonra bana ”Bugün zamanını boşa harcamadın, benim için çalıştın”. dedi. Bir skapular yaptım. ”Çok daha fazla yapmalısın”. Ardından uzun bir süre bekledi, ifadesinde büyük üzüntü vardı. Sonra bana ”Cesaret”. dedi. Ellerini göğsüne koydu, skapularyayı tamamen kaplayarak ayrıldı.
Açık Kalp Skapuları
15. Görünüm - 8 Aralık 1876
Pazar 8 Aralık Pellevoisin'dan evime birkaç saat önce döndüm ve hala çok derin duygulamdan kurtulamadım. Dünya üzerinde burada tekrar Mucize Virjin'i görmeyeceğim! Kimse benim yaşadığımı anlayamaz! Yüksek Kutsama sonrası O, hiçbir zaman kadar güzeldi! Alışılmadık suskudan sonra O dedi: “Kızım, benim sözlerimi hatırlıyor musun?” Bana ne söylediğini çok net bir şekilde akılda tutuyorum özellikle: “Ben tamamen merhametlidir ve Oğlum'un Hânımı. Kalbi benden o kadar sevgiyle doludur… ki benim için en sert kalpleri de dokunur. Özel olarak günahkârları kurtarmak için geldim. Oğlum'un hazineleri uzun zamandır açık, sadece dua etseler diye. (skapüleri göstererek) Bu aşkı seviyorum. Hemen hepsini dinlenme ve barışa davet ediyorum…. Ayrıca Kilise ve Fransa”.
Bu sözler arasında birçok diğer sırları gördüm. Bu süre boyunca O beni izledi, sonra dedi: “Bunları sık sık tekrarlayın, sizin deneyimlerinizde size yardımcı olacaklar. Artık beni daha fazla göremeceksin”. "Ne olacağım Mucize Anam?" diye bağırdım. O şöyle cevap verdi: “Görünmez olmakla birlikte sizinle olacagim”. Beni iten ve tehdit eden insanların sıralarını gördüm, bu beni korkuttu. Mucize Virjin güldü ve dedi: “Onlardan korkmanıza gerek yok, ben seni şanımın ilanı için seçtim ve bu aşkı yaymak için”. Bu sözleri söylerken O skapüleri elinde tutuyordu. O kadar teşvik ediciydi ki dedim: “Sevgili annem, lütfen bana o skapüleri verir misin?” Neredeyse beni duymadım gibi. Dediki: ”Gel ve onu öp”. Çabukça kaldıktan sonra Mucize Virjin benim yönümde eğildi ve skapülere öpdüm. Bu bana çok harika bir an oldu.
Sonra Mucize Virjin şöyle dedi, skapyulere atıf yaparak: "Sen kendin git ve Prelaata senin yaptığı modeli sun, ona söyle ki sana yardım etmek benim için onun çocuklarının onu giyerken Oğlum'a hakaret eden her şeyden uzaklaşmalarını görmekten daha çok mutluluk veriyor. Onlar Sevgisinin Sakramantı'nı alır ve yapabilecekleri tüm çabalarıyla zaten yapılan zararları onarmaya çalışırken, bana güvenen ve bu aşkın yayılmasını sağlayan herkese ne kadar lütuf akıtacağımı gör. " Böyle söylerken, Ellerini açtı ve yağmur çok bolca yağıdı; her damlada bir lütuf açıkça yazılıydı: Sağlık, Güven, Saygı, Aşk, Kutsaliyet, daha fazla veya az miktarda düşünebileceğiniz tüm lütuflar. Bunun üzerine ekledi: "Bu lütuflar Oğlumdan; Onun Kalbinden alıyorum. Benimden hiçbir şeyi reddedemez". Sonra sordum: "Ana, skapyulün diğer tarafına ne koymalıyım?" Mucize Virjin cevap verdi: "O taraftan kendime ayrılmıştım, onu düşün ve sonra fikirlerini Kutsal Kilise'ye söyle; o karar verecek." Mucize Ana beni bırakacak gibi hissettim ve çok üzüldüm. Yavaş yavaş kaldı, sürekli bana bakarak ve şöyle dedi: "Cesaret! Eğer istenilenleri yapmazsa (Prelaat'tan bahsediyordu) daha yükseğe git. Korkma, seninle olacağım". Odama yarı daire çizdi ve yatakımın durduğu yerde kayboldu.
TEŞEKKÜR EDERİM SEVGILI ANA, SEN OLMAYAN BIR ŞEY YAPMAYACAĞIM
Görünümler Monsignor de La Tour d’Auvergne tarafından hızla tanındı, Bourges'in Başpiskoposu. Skapyulün yapımını ve dağıtılmasını onayladı ve Pellevoisin'deki Meryem Ana'ya kamu ibadetini izin verdi. Başpiskopos iki kanonik soruşturma emri verdi görünümlerle ilgili; bu, 5 Aralık 1878'de olumlu bir karara yol açtı. Daha sonra, 1883'te Pellevoisin'in papazı Fr. Salmon ve Genel Vikar Fr. Auvrelle birlikte Roma'ya gitti ve Papa Leo XIII'e görünümlerin bağlanmış kaydını ve Meryem Ana'nın Pellevoisin resmini sundu. Papa haccın teşvik edilmesi için aflar vermesinden memnun oldu.
Estelle, iki kez Papa Leo XIII'i ziyaret etme şerefine erişti; bu ziyaretlerde Papa Kutsal Kalp Skapyulu'nu Ritus Kongreğine sunma vaadini verdi. İki ay sonra onaylayan bir kararname yayınlandı.
Estelle Faguette, 86 yaşında, 23 Ağustos 1929'da Pellevoisinde öldü – ölümden mucizevi iyileşmesinden 53 yıl sonra.