e shtunë, 19 shkurt 2011

Viti i Rrembimit të Shenjtërores së Jacareí

Mesazh nga Zemrën e Dashur të Josés

Fëmijët imë! Zemra ime DASHURE ju bekojnë këtë pasdite dhe u thotë me dashuri: E madhe është favori që Ai i bëri botës duke ju dhënë Këtë Vend, Këtë Vend të Shenjtë, Këtë Shenjtorinë e Paraqitjeve para shumë viteve dhe festën e së cilës po e festohet sot.

Po, në ditën kur kjo Vend u blodhi përfundimisht dhe u shenjtërua Zemrave të Shenjta tona para shumë viteve, ka qenë një festë e madhe e Qiejve, ka qenë gëzim i madh mes shpirtërave në Purgatori, dhe ka qenë krenari e madhe në Shenjtërorinë e Trijës së Shënjta. Sepse këtu përfundimisht Zonja e Këndshme mund të vendoste me siguri Fronin e saj dhe këtu ajo mund t'i derdhte më shumë Graciat e saja dhe Graciat e Trijës së Shënjtë te të gjitha fëmijët e saj.

Gracë e madhe banon në Këtë Vend edhe shumë Shenjtorë të kaluarit kanë njohur atë në misteret e fshtara dhe hyjnore të Zotit. Sa martirë do t'i donin ta pësonin një mijë më tepër martirimësh se sa i patën, vetëm për tu dhënë graci që të shihnin ditën e këtij vendi, atë është, për të qenë lindur në këtë kohë për të qenë këtu në Këtë Vend të Shenjtë duke dëgjuar Mesazhet tona. Dhe edhe pse nuk i patën këtë graci. Kjo gracë u rezervua juve që me çdo humbje e harroni Këtë Vend, e zbehni Këtë Vend, nuk e dashuroni dhe nuk e vlerësoni Këtë Vend duke e vendosur atë në fillim të zemrave tuaja, duke erdhur këtu për t'u vizituar Ne dhe lutuar Ne në çdo moment të lirë që keni. Ju nuk jeni në gjendje ta bëni fajtore për të ecur këtu për të lutur, për të qenë këtu me juve në lutje, në meditim vazhdimësisht, që Ne t'i mbushim zemrat tuaja me dritën e Qiejve dhe me urtësi të Tij të Lartësuar.

Sa humbje jeni fëmijët imë! Sa keq janë ju! Sa i zymtuar jeni ata që nuk shohin, nuk kuptojnë sa e madhe është gracja që banon në Këtë Vend që lejohet të gjetet, që zbulohet për ta pastërta zemrave, atyre që kanë dashuri të vërtetë, atyre që kanë set të vërtetë për Zotin, Fjalën e Tij dhe njohjen e së vërtetës së pafundme.

Sa keq janë ju, sa humbje jeni fëmijët imë! Ju nuk dashuroni Këtë Vend sepse nuk na dashuroni. Ju nuk dashuroni shumë Këtë vend sepse nuk i dashuronit Zemrat e Shenjta Tona Tre, se ata që na dashurojnë me vërtetë dashurojnë këtë vend që Ne e kemi zgjedhur dhe e kemi zgjedhur dhe është si zhvillimi i Zemrave të Shenjta tona Tre, është Nazarethja jonë e Re, Qieji yne i Dytë, Parajsa jone e Dytë, Froni ynë i Dytë.

Ai që na vendos në fillim gjithashtu vendos këtë Vend dhe çdo gjë që lidhet me Tij. Prandaj ai që ne vërtetë na dashuron me të gjitha forcat e zemrës së tij, merret me problemet e këtij Vendi, shqetësohet për ta, lutet për t'i zgjidhur ato, agjerohet për të parandaluar sulmet e Shajtanit në këtë Vend dhe për të fituar dhurata të reja për Tij, për ata që punojnë atje.

Ata që ne vërtetë na dashurojnë jetojnë me zemrat e tyre KËTU, gjithmonë, edhe kur duket se janë larg për punë. Kështu është kur dy njerëz i dashurojnë njëri-tjetrin, edhe kur një tendon të shkojë në punë ai është vazhdimisht i bashkuar me mendjen e tij për t'u dashuruar, saqë asnjëherë nuk ndahet nga ai. Kështu poashtu është ai që na dashuron. Ai që na dashuron është gjithmonë me syrin, me mendjen, me zemrën e drejtuar këndej në këtë Vend të Shenjtë, ku Ne mësojmë shpirtrat dhe botën rrugën perfekte të dashurisë së mbinatyrshme, të dashurisë në transformim të pastër, të vërtetës, hijeve, shtrigave dhe paqes!

KËTU, Zemrat Tona Shenjta Bashkuara banojnë ditën e natën dhe ne jemi gjithmonë hapur për t'i dhënë dritat dhe pasurinë e Hijeve Tonë të Largët të çdo atij që don ta pranojë ato, vetëm hapi zemrën tuaj, vetëm keni besim, ketu ka dursti dhe urtësi të vërtetë për t'u njohur Vullnetin Tona, për t'i hequr veten dhe bërni atë që Ne duam, çka ne kemi lutur në Mesazhet Tonat. Prandaj fëmijët e mi, hapni zemrat tuaja sot për të lavdëruar dhe falënderuar Zotin se ju ka dhënë këtë shenjtërinë të madhe që është SANTUARI I SHFAQJEVE, siç thashë më parë, shumë dëshmorë do t'i donin të vuajnë mijëra dëshmori për të kaluar një ditë këtu. Por kjo shenjtërinë nuk u dhënë atyre por juve dhe sa pak dashuri ke për këtë vend të shenjtë.

Sa pakënaqësues jeni!

Sa ndryshim mes së shenjtëve dhe tuajve!

Ata u përballuan me të gjitha punët e vuajtjeve që iu paraqitën atyre për t'u mbetur bashkuar me Zotin dhe për të keni shpërblimin se një ditë do ta dëgjojnë zërin e Zotit, duart e duart dhe ju fëmijët e mi pa kaluar përmes vdekjes, pa kaluar përmes dëshmorisë, ke marrë shenjtërinë këtu për të dëgjuar Mesazhet Tona transmetuara nga goja e shërbitorit tonë Marcos, për t'u njohur Vërtetën Tonë Eternale pa duhur ta vdisni për ta ditur atje në Arkanat Eterna të Qiejve. Dhe edhe kështu sa pakënaqësues jeni fëmijët e mi! Sa keqe jeni fëmijët e mi! Sa frikacak dhe i pafajshëm jeni fëmijët e mi! Sa pa zemër dhe të ashpër jeni fëmijët e mi!

Ajo është arsye pse shpesh Zotëria tonë janë të plakosura nga shpatat e mprehta që na bëjnë aq shumë dhemb, aq shumë! Sepse zemrat tuaja janë më të ftohta se blokët e akullit, më të forta se topat, se granitet dhe shpesh herë më tmerrshme se kafshët.

Ju lutem, Fëmijët e mi, sot në vërtetë ngrini tek Zoti himnin e mirënjohjes së vërtetë dhe të sinqertë për dashurinë e Tij që ju ka dhënë këtë Vend për t'u falur, për ta medituar dhe për të kaluar aq shumë orë në bashkësi me Ju, për të patur Cenaclet, për të patur Mesazhet tonë, kështu që mesazhet tuaja të ruhen dhe kështu të hiqen nga rruga e cila ju çoi tek Ferri, ku ju ecni para në hapa shpejt.

Kështu, Fëmijët e mi, Zoti do t'ju gëzohet me ju, do të këndojë për ju dhe duke parë mirënjohjen që del nga zemrat tuaja, Ai do t'u dergojë edhe më tepër dhurata të Tija të madhësisë së dashurisë, dukuri ndaj jush edhe më shumë vullnetin e Tij, vullnetin e Tij, duke ju zbuluar gjithnjë e më shumë vullnetin e Shtrenjtë të Tij, i cili ju bën fëmijë dhe shërbëtorë të Lartësisë së Madhe.

Zemra ime do t'ju jetojë me ju për tu ndihmuar, për ta falur dhe e bekuar Zotin, për të bërë vullnetin e Zotit gjithmonë, për tu ndihmuar më shumë edhe më shumë për të vdekur për vetveten dhe për t'u jetuar perëndisë dhe në Perëndi.

ZEMRA DASHURIE ime do të vazhdojë gjithmonë të jetë dielli i ndriçueshëm që do ta ndriçojë rrugën tuaj kështu që ju asnjëherë nuk t'i bie në abis ose shkëmb.

Këtu në këtë Vend zemrat tonë ndriçojnë më shumë se mijë lampat, mijë diell të bashkuar. Dhe ai që ka urtësi të vërtetë, etje të vërtetë, dashuri të vërtetë për Ne, ata që e deshin ta na dhanë zemrën tonë, ky do t'jetë me ndriçimin tonë, ky do të lejohet të udhëhiqej nga Ne dhe hapat e tij nuk do të jenë më lënduar dhe rrugëtues por ata do të jenë gjallë, do të jenë të forta, të vendosura, të vendosura dhe shpejt drejt shtrenjtisë.

Këtu në këtë Vend ku zemrat tonë pushojnë, pushojnë, çdo shpirt do t'i gjejë pushim edhe me Ne vetëm hapni zemrën tuaj, thirrni ne me besim, dëshironi të bashkoheni me Ne duke parë veten e juaj së pari kështu që në zemrën tuaj ka vend për Hyrjen tonë të veprojë. Pastaj do ndodhë bashkimi, takimi, fuzionimi i zemrave tona dhe ne do të jenë një në dashuri. Dhe ky shpirt do të mbulohet me paqe si lumjet e mbushura gjatë përmbytjes.

Të gjithë fëmijët timë të dashur, që i duan këtij Vendi, që kujdesen për Aty, që luten për Të, që agjeren për Të, që sakrifikohen për Tën, që konsumojnë forcën e tyre për Të, që dedikojnë jetët e tyre të tija për mirësinë e Tij. Në këtë moment ju bekoj me graci të shumta nga Zema më Dashur e ime. Dhe veçanërisht ty Marcos, i punueshëm, i angazhuar më shumë se fëmijët e mi për këtën Vend, sakrifikimi më i madh për këtë Vend, ai që punon më së shumti për këtë Vend të Shenjtë, i cili është pupila e Sytë tonë, i cili është fibra intime e Zemrave tonë të Shenjta. Mbi ty, në këtën moment, unë derdhem një lumë bollashkimesh".