Qetësi të jetë me ju!
I biri im, thoni vëllezërve tuaj t'u lutni, që të gjitha të jenë Zotit, sepse koha për kthimin është duke u mbaruar. Njerëzit nuk më dëgjojnë dhe vazhdojnë të ofendojnë Zotin me mendime të rënda. Bënini penancë, agjërimi për vëllezërit tuaj rebelët, për konvertimin tuaj dhe atë të gjithëve, që Zoti t'u merr mëshirë juve dhe botës. Sot erdha nga qielli me Birin tim Jezus dhe burrin tim Jozef. Sot duam që ta shihni këtë.
Në këtë moment shikova lindjen e Shën Josefit. Kjo skenë ishte shumë e bukur. Shën Josefi ishte një fëmijë i vogël në krahët e nënës së tij Rahel dhe të babait të tij Jakob. Të gjitha qielli po festonte. Ishte siç do t'i kishte transportuar atë moment, siç po jetoj këtë tashmë në jeten time. E dija se Zoti i Virgjëreshëm dhe Jezus duhet të vinin pas kësaj, sepse lindja e Shën Josefit ishte parashikues për ardhjen e Nënës së Shpëtimtarit dhe Princit të Paqes në botë. Mbas këtij vizioni zbehi dhe u tregova një skenë tjetër: shikova Shën Jozefin me moshë rreth pesë ose gjashtë vjet. Ai ishte në derën e shtëpisë së tij dhe në rrugë po kalonin disa ushtarë, duke sjellë një njeri të burgosur. Këtë njeri ushtarët e goditnin shumë keq, e goditin me grushta, e tërhynin përgjatë rrugës, i tërhnin flokët, e goditnin fort në shpinë me një bastun. Kjo skenë e shqetësoi Shën Jozefin si fëmijë shumë dhe edhe mua që e pa gjithçka kjo. Ky imazh mbeti i shtypur në mendjen e tij dhe gjatë tërë natës ai qendroi duke u lutur Zotit për njeriun e varfër, të vdekur dhe të vuajtur. Në lutjet e tij Shën Josefi i kërkoi Zotit t'i dërgonte botës Princin e Paqes, atë që babai i tij Jakobi ia kishte thënë në mësimet se do të vijë për ta shpëtuar popullin e Izraelit. Ai u lut, u lut, u lut me insistençe saqë lutjet e tij ishin shumë të kënaqshme Zotit. Në ditën tjetër, Shën Josefi i vogël shkoi ku ishte njeriu i burgosur. Kjo person ishte disa minuta larg shtëpisë së tij. Ai duhej të sjellte në një qytet tjetër atë ditë. Shën Josefi nuk mundi ta afrohet njerëzit të varfër sepse ushtarët nuk e lejonin, por disa hapa larg nga ai shikoi njeriun e varfër. Kur njeriu pa Shën Jozefin u prek shumë në shpirt dhe ndjeu një qetësi dhe lulëzim të madh. Pratikisht gjitha dhimbja që kishte përjetuar, shkaktuar nga abuzimi i ushtarëve ishin zhdukur. Vetëm duke e parë Shën Jozefin ai mundi t'i marrë kënaqësinë dhe ta vdesë në paqinë e Zotit. Kuptova përmes këtij vizioni se që nga fëmija, Zoti po përgatiste Shën Josefin të ishte komfortuesi yne dhe intercesor në orën tonë të vuajtjeve dhe vdekjes. Ashtu si ai i dha kënaqësi kësaj njeriu të varfër në vizion, ashtu do t'i jepë neve gracin e Zotit për ata që janë të devotshëm ndaj tij dhe shpërndajnë devocionin e tij.
Atëherë kjo shikim zbehi dhe unë u treva një skenë tjetër. Shën Jozefi u duk si adoleshent. Ai duhet të ketë qenë 14 vjeç. Në atë kohë ai ndjente në zemrën e tij një gëzim shumë të madh, diçka shumë e fortë që e tërhoqi më tepër dhe më tepër tek Zoti. Një fakt është se Zoti i bëri Shën Jozefit të ndjejë në zemrën e tij prani të Merisë, e cila ishte koncipuar tashmë në barkun e nënës së saj Shën Anës, por ai nuk kuptoi pse. Kjo fakti mbeti i panjohur për të, por prania e Merisë në botë e bëri atë më të fortë në besim dhe një burrë lutjeje dhe Zotit. Kur Virgjëresha lindi ishte koha kur ai vendosi t'i kushtonte virgjinllëkun e tij Zotit. Shën Jozefi shkoi tek tempulli në Jeruzalem me prindërit e tij dhe aty para altarit të Zotit bëri betimet e tij për pastërti te Zoti pa që prindërit e tij ta dinin këtë. Ishte diçka që del nga thellësia më e madhe e zemrës së tij më të Pastër dhe atë e mbajti si një sekret tmerrshëm midis vetvetes dhe Atit Tepërsuptueshëm. Në vërtetësi, Zoti kishte vendosur syt e Tij mbi Shën Jozefin dhe e kishte caktuar që nga fillimi për një mision të tillë madhor, t'i ishte burri Merisë dhe babai i mirëpranuar i Djalit të tij të Dashur. Shën Jozefi po u përgatitej gradualisht për këtë mission. Pas se ka parë gjithçka kjo, shikimi zbehi. E Atëherë Zonja e Naltësia thotë tek unë:
...Bënini më të njohur burrin tim Jozefin. Ai është një intercesor i madh para Zotit në vështirësitë dhe vuajtjet tuaja më të mëdha. Kushdo që kërkon ndihmë tek ai dhe tek zemra e tij më e Pastër do t'i fitojë nga Zoti graci shumë të mëdhenj për konvertimin dhe shenjtërimin e tyre, si edhe gratin e shpëtimit, sepse Zoti i shikon me dashuri të gjithëve ata që nderojnë Shën Jozefin ashtu si ai dëshiron. Thoni kjo të gjithëve. Mos humbni kohë, sepse këto janë kohë graci shumë të mëdhenj, para se kalamitetet e mëdha t'i vijnë botës. Ne ju duajmë, ne tre, dhe jemi gjithmonë në anën tuaj për ta ndihmuar. Luteni, luteni, luteni. Na lejeni të ju ndihmojmë. Dëshirojmë lumturinë tuaj dhe që secili prej jush t'i marrë lavdin e qiejve dhe shpërblimin e përjetshëm.
Atëherë Shën Jozefi mua i dha këtë mesazh:
Ata që nuk largohen nga bota do të merren së bashku me vuajtjet e cila do t'i vijnë tokës dhe pastaj në vuajtje përjetëshme, sepse ata nuk kanë pranuar thirrjen e Zotit për konvertim. Konvertohuni, konvertohuni, konvertohuni!
Atëherë Fëmija Jezu fliste:
Mos humbni kohën që të mos qajmë më vonë. Ju bekoj gjithçka: në emër të Atit, Birit dhe Shpirtit Tepërsaint. Amen!