یکشنبه، ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۱

سنت توماس آکویناس روی نیمکت جلوس کرده بود. این بار یک کلاه کوچک سفید بر سرش است. او نیمه‌چهره‌اش به عقب می‌گرداند و بازوی بزرگ خود را پشت نیمکت قرار داده، اما چشمانش هیچگاه از سوی تابرناکل دور نمی喚ده‌اند.

او گفت: "من برای ستایش عیسی آمده‌ام. خواهر، حالا همه چیز به اوج می‌رسد و بحرانی شده‌است. خدا باید در قلب ملت شما باشد. اما مردم عشق خود را با عشق خدا جایگزین کرده‌اند. این در قوانین، مدارس و مصرف‌گرایی منعکس شده است."

"چرا نمی喚ده که کلیسا تحت حمله قرار گرفته‌است؟ وظایف مذهبی احترام ندارند. دعوت به قدسیت شخصی از سوی آسمان، بیشتر بی‌درنگ مانده‌است. اما اینجا جواب است--کلید صلح جهانی. این پاسپورت نجات و قدسیت است. عشق مقدس است."

"هیچ‌کس نمی喚ده که به قلب مادرمان، که عشق مقدس است، بی‌درنگ وارد شود مگر با یک باور از وجدان. این کلید تغییر--در روح‌ها، ملت و جهان است. نیاز به تضرع برای پاسخگویی به روشنایی وجدان دارد."

او سرانجام چهره‌اش را می‌گرداند و من رو به روی خودم نگاه کرد. "تضریع و عشق مقدس دست در دست هم هستند."