Σήμερα, εγώ και οι φίλοι μου πήγαμε στη Ρώμη για να λύσουμε το πρόβλημα του βίζα για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνα, επειδή θα ταξιδεύσαμε στο Μεντζούγκορε. Αφήσαμε την Τεργέστη πολύ νωρίς με αεροπλάνο, ώστε να φτάσουμε στη Ρώμη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, στον αέρα, σκέφτηκα για τον εικόνα που μου είχε δώσει η Παρθένος σχετικά με το Βατικανό και την Βασιλική του Αγίου Πέτρου με την κούπολα καταστραμμένη, σε φλόγες, και τους ανθρώπους να κραυγάζουν και να κλάιουν. Αυτή η εικόνα μου έφερε μεγάλη έκπληξη. Στην εικόνα η Παρθένος μου αποκάλυψε ότι αυτό θα συμβεί μια μέρα που ο Πλατύς του Αγίου Πέτρου θα είναι γεμάτος με ανθρώπους, σε ένα μεγάλο γεγονός. Αρχίσα να προσευχόμαι και άκουσα τη φωνή της Παναγίας λέγοντάς μου:
Σε συνοδεύω και δεν σας αφήνω μόνος σε κανένα στιγμή. Εύχομαι εσείς και ευλογώ επίσης τους φίλους σας που σας συνοδεύουν και βοηθούν σας. Με τα χέρια σου ανοιχτά, επιθυμούμε με όλη την καρδιά σας ώστε οι ευλογίες και τις χάριτες που έχετε ήδη λάβει από τον Θεό, από εμένα και από τον Άγιο Ιωσήφ να χυθούν δυναμικά σε όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω όπου το αεροπλάνο πετά για την μεταστροφή τους και τη διάσωση από κάθε κακό. Θύμησε: μην φοβάσαιτε. Είμαστε πάντα μαζί σας...
Λέγοντας αυτά τα λόγια: Μη φοβάσαι. Είμαι πάντοτε μαζί σου , θαυμάζατι γιατί η Παναγία μου είπε αυτό. Φαινόταν σαν ένα προειδοποίηση. Αξαφνικά, είδα αρκετά δαίμονες να εμφανίζονται γύρω από το αεροπλάνο που περνάγουν γρήγορα μέσα από τα παράθυρα έξω και στρίβονταν σε κύκλους με μεγάλη οργή. Ένας από τους δαιμόνες μιλώντας προς εμένα είπε: Τι κάνεις εδώ Edson Glauber; Απαντήσατε του με όλη την δύναμη που μου έδωσε ο Θεός: Στο όνομα του Ιησού, σας απαγορεύω να πει το όνομά μου. Καταλάβα ότι αυτή η πράξη τον προκαλούσε μεγάλη βλαπή και καταστρέφοντας τους σχεδιασμούς του, στο σημείο που με απόγνωση πλησίασα εμένα και πήρε το χέρι μου, θέλοντας να σταματήσει, αλλά δεν σταμάτησα και συνέχισα να κάνω ό,τι ζήτησε η Παναγία. Το αεροπλάνο άρχισε να σαλώνει στον αέρα, τρέμουσε, γιατί οι δαίμονες το έκαναν. Οι φίλοι μου καταλαβαίνουν ότι κάτι εξαιρετικό συνέβη, επειδή αργότερα μου είπε για αυτό. Έκανε το αεροπλάνο στο οποίο βρισκόμουν να αφανιστεί. Είδα εαυτό μου στον αέρα, πετάγοντας, χωρίς τίποτα γύρω από μένα. Στη φαντασία μου εξαφάνισετο το αεροπλάνο, οι άνθρωποι, οι φίλους μου. Ήμουν εκεί σε αυτό το στιγμή κρεμασμένος στον αέρα νιώθοντας τον άνεμο στο πρόσωπό μου και βλέποντας όλα κάτω από μένα και εμένα πολύ πάνω, ψηλά στον κρεμαστό ουρανό. Η καρδιά μου ανέβηκε και ο φόβος θέλησε να με καταπιέσει, αλλά έκλεισα τα μάτια μου και θύμηθηκα τις λέξεις της Παναγίας: Μη φοβάσαιτε. Είμαι πάντοτε μαζί σας... Καλέσα το αίμα του Ιησού και τον Άγιο Μιχαήλ και ο δαίμονας έφυγε με τους άλλους κραζώντας σε απόγνωση και θλίψη και όλα επέστρεψαν στην κανονική κατάσταση όπως ήταν πριν. Είδα ξανά το αεροπλάνο, τους ανθρώπους και τους φίλους μου. Ήταν μια τρομερή μάχη, ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα περάσω από αυτό. Όταν το αεροπλάνο έφτασε στη Ρώμη, η Παναγία μου είπε: Έτσι είναι γιος μου: ζούμε σε χρόνους μιας μεγάλης μάχης, της μάχης μεταξύ του καλού και του κακού, του φωτός εναντίον της σκοτιάς. Και κανείς δεν το καταλαβαίνει αυτό, χωρίς να σκεφτεί για τη διάσωσή τους και αυτό με κάνει πολύ λυπημένη. Πειτε σε όλους τι έχετε περάσει και δείτε ώστε να αποφασίσουν ξανά να ακολουθήσουν τον Θεό, ζώντας μεταστροφή και απορρίπτοντας κάθε κακό.