Ngayo'y pumunta kami ni mga kaibigan ko sa Roma upang maayos ang problema ng bisa para sa Bosnia at Herzegovina dahil tayo ay papuntang Medjugorje. Lumisan kami mula sa Trieste nang maaga pa lamang ng eroplano, upang makarating agad sa Roma. Sa biyahe, habang nasa eroplanong iyon ako, isipin ko ang vision na binigay sa akin ng Birhen tungkol sa Vatican at Basilica ni San Pedro na may bubong na sinunog, nag-aapoy, at mga tao ay sumisigaw at umiiyak. Ang vision na ito ay lubhang nakagulat sa akin. Sa vision, ipinahayag ng Birhen sa akin na magaganap ang ganitong bagay sa araw na puno na ang Plaza ni San Pedro ng mga tao, sa isang malaking kaganapan. Simulan kong manalangin at narinig ko ang tinig ng Birhen na nagsasabi sa akin:
Sama ako sayo at hindi kita iiwanan kahit sandaling iisang momento. Binabati kitang lahat at binabati rin ang mga kaibigan mo na sumasamahan at tumutulong sa yo. Sa iyong pagpapatay ng kamay, ipagdasal ninyo sa buong puso nyo na ang biyaya at grasya na nakukuha nyo na mula kay Dios, mula sa akin at ni San Jose ay maibigay na may kapangyarihan sa lahat ng mga tao doon kung saan lumilipad ang eroplano para sa kanilang pagbabago at kaligtasan mula sa anumang masama. Alalahanan: Huwag kayong matakot. Palagi ako sayo...
Sa pagsasabi ng mga salitang ito: Huwag kang matakot. Palagi akong kasama mo , nagtanong ako bakit sinabi niya iyon sa akin. Parang babala ang ganoon. Bigla na lang, nakita ko ang ilan mang demonyo na lumilitaw palibhasa ng eroplano at kumakalabasa nang mabilis sa labas ng bintana at nag-iikot-ikot nang may malaking galit. Isa sa mga demonyong sinasalita ako: "Ano ka ginawa dito, Edson Glauber?" Ako'y sumagot sa kaniya na may lakas na binigay ni Diyos: Sa pangalan ni Hesus, pinagbabawal ko kayo na sabihin ang aking pangalan? Nakita kong nagdudulot ito ng malaking sakit at sinisiraan ang kanilang plano hanggang sa kanyang lumapit sa akin nang may paghihiganti at kumukupas sa aking braso upang mawala ako, subalit hindi ko pinayagan siya at patuloy kong ginagawa kung ano ang hiniling ng Birhen. Nagsimula ang eroplano na gumagalaw sa hangin, naglilindol dahil sa mga demonyong ginawa iyon. Nakita ng aking kaibigan na may nangyayari na hindi karaniwan sapagkat sinabi nilang ito pagkaraan ko. Ginawa niya ang eroplano kung saan ako ay nasa loob na mawala. Nakatanggap ako ng paningin, nakalipad akong walang anumang paligid ko. Sa aking paningin, nawala ang eroplano, ang mga tao, at ang aking kaibigan. Doon lang ako sa sandaling iyon, nasa hangin na naglalakbay, walang anuman sa paligid ko. Nakaramdam ng hangin sa mukha ko at nakikita lahat doon sa ibaba habang ako'y malayo pa rito, mataas sa suspendidong langit. Nagpapatakbo ang aking puso at nagnanais na makapagbago ako ng takot, subalit inisip ko ang mga salitang ito: Huwag kang matakot. Palagi akong kasama mo... Ako'y tumawag sa dugo ni Hesus at kay San Miguel at umalis na sila nang may galit at paghihirap, at bumalik ang lahat ng normal tulad dati. Nakita ko ulit ang eroplano, ang mga tao, at ang aking kaibigan. Isang nakakabigong labanan iyon, hindi ko inakala na makakaranas ako nito. Pagdating ng eroplano sa Roma, sinabi ni Birhen: Ganyan ito anak ko: tayo ay buhay sa panahon ng malaking labanan, ang labanan sa pagitan ng mabuti at masama, ng liwanag kontra karimlan. At walang nakakaintindi nito, hindi nag-iisip tungkol sa kanilang kaligtasan at ito'y nagdudulot sa akin ng malaking luha. Sabihin mo sa lahat kung ano ang pinagdaraan mo at napanood upang sila ay muling magpasiya na sumunod sa daan ni Diyos, buhayin ang pagbabago at itakwil ang anumang masama.