Kutsal Aşk'nın Sığınağı olarak Tanrı'ya geliyor. Tahtta oturuyor ve pembe bir ışık içinde. Dedikleri: "İsa övülsün."
"Melekim, bugün yeniden sizinle buluşuyorum, tüm insanlar, tüm milletler ve Tanrı arasında uzlaşmayı arıyorum. Sizi bilgilendirdiğim gibi, birbirini yargılama affın ilk adımıdır. Şimdi lütfen anlayın, affın son adımdır - başka biri karşısındaki en acımayan dış görünüşü - zulüm. Dölde kim oldukları ve ne olacaklarını için bebekler zulmediliyor. İrklar ve uluslar benzer şekilde zulmediliyor. Kilise ve diğer dinler sürekli bir savaşta zorbalarla mücadele ediyor. Ben de sevdiğim insanların tarafından zulüm görüyorum. Zulüm, acımasızlık, affetmeyenlik, kabul etmemek, yanlış anlama ve merhametsizliği birlikte alarak tek bir şey olarak görünür."
"O halde benim elçilerim ve görücülerimin de Şeytan'ın zulmüne maruz kaldıklarını şaşırmamalısınız. Çok kötülük, ayırt etme adına yapılıyor. Ayırt etme, dua ile gerçekliğe açık olma yoluyla yapılmalıdır. Bazıları benim kullandığımdan hoşlanmayanlara karşı çıkarak gurur duyarlar. Bu da zulümdür."
"Tüm savaşlar ve isyanlar yargılama, sonra affetmeyenlik ve sonunda zulümden başlıyor."
"Görün, o halde ne kadar acımasız bir eylem affetmeyenliği. Neye yol açtığını gör. Kutsal Aşk'ın zıtına - nefret'e yol açar."
"Lütfen bugün kalbinizi arayın, çocuklarım, affetmeyenlik, yargılama veya zulüm için herhangi bir alanda. Sizinle beraber oluyorum."