วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2553:
พระเยซูตรัสว่า “ประชาชนของฉัน นี้เป็นงูใหญ่ที่กินอพาร์ทเม้นต์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าคนนั่นทำงานกับการเขียนหนังสือผูกขาดบ้านราคาแพงแก่ผู้คนที่ไม่สามารถจ่ายได้ เมื่อแหล่งอยู่อาศัยนี้ไม่ถูกชำระเงินแล้ว บริษัทธนาคารหรือเจ้าหนี้จะขายหนังสือผูกขาดเหล่านี้ให้กับฟานนีเมย์และเฟรดดีแมคซึ่งปัจจุบันครอบงำพวกมัน เพราะเพิ่มภาระหนี้ทั้งหมด 5 ล้านตรัษของประชาชนเป็นส่วนหนึ่งของการผูกขาดแห่งชาติของท่าน สินเชื่อพิษเหล่านี้ถูกรับโดยรัฐบาล และพวกเขายังคงให้เงินยืมเพื่อซื้อบ้านอยู่ ผู้คนหลายคนต้องประสบกับการไต่สินและธนาคารบางแห่งไม่ได้ทำการไต่สินหรืออนุญาตให้นำทรัพย์สินไปขายด้วยราคาประมูลที่เสียเปล่า บ้างก็ออกจากบ้านเพราะบ้านนี้มีค่ามากเกินไปเมื่อเทียบกับหนังสือผูกขาดต้นฉบับ อีกส่วนของพวกเขาได้สูญเสียงานหรือบางคนถูกรายรับเพิ่มมากจนไม่สามารถชำระหนังสือผูกขาดทั้งหมดได้ การไต่สินเหล่านี้ทำให้มีอาคารเรือนที่ต้องจำหน่ายเพิ่มขึ้น และสภาพของบ้านเหล่านั้นก่อให้ราคาบ้านลง สินเชื่อซื้อบ้านกลายเป็นเรื่องยากจนมากและเกิดการขาดแคลนนักซื้อบ้านทั้งใหม่และเก่า เงื่อนไขเหล่านี้ทำให้อุตสาหกรรมที่อยู่อาศัยอยู่ในภาวะวุ่นวาย ผู้คนหลายคนยังสูญเสียเงินจากบอนด์ที่ใช้บ้านเป็นตัวประกันด้วย เมื่อการไต่สินเริ่มขึ้น บอนด์และเครื่องมือทางการเงินเหล่านี้ก็กลายเป็นบอนด์ขยะซึ่งไม่มีใครอยากจะซื้ออีก นี่คือวิกฤตที่ถูกสร้างขึ้นเพราะเจ้าหนี้ทราบว่าขายนักผูกขาดให้กับผู้คนเหล่านั้นที่พวกเขาทราบว่าไม่สามารถจ่ายได้ ขอพระพิตรให้ประชาชนทั่วไปหาแหล่งตั้งตัวอย่างถูกต้องเพื่อมิให้สูญเสียการลงทุนในบ้านของตนเนื่องจากธนาคารและเจ้าหนี้ที่ทำผิด”