พระเยซูพูดว่า “ประชาชนของข้า เมื่อครั้งหนึ่งคุณเคารพงานแกะสลักไม้หรือภาพวาดที่งาม หรือรูปปั้น ในสมัยนี้ในสังคมของคุณยากจะเจอคนทำฝีมือหรือศิลปินเหมือนกับเมื่อก่อน แม้ว่าคุณจะรับรู้งานช่างมนุษย์ในหลายๆ อุตสาหกรรม แต่ไม่สามารถเทียบเคียงได้กับผู้กำหนดแบบฉบับของข้า คุณอย่างไรก็ตามที่จะเปรียบเทียบการลุกขึ้นของอาทิตย์ ดอกไม้ หรือแม้แต่ร่างกายมนุษย์กับสิ่งใดๆ ที่คนทำได้ เมื่อคุณรับรู้ความต่างระหว่างผู้สร้างและสิ่งที่ถูกสร้างแล้ว คุณจะเข้าใจถึงอันดับของคุณในการสร้างทั้งหมด การประกอบภาระของคุณอยู่ตรงนี้ คือ รู้ จิตใจ่ และรับใช้ข้าตามแผนของข้า แม่นี้เหมือนกับธรรมชาติอื่นๆ ที่ยอมตกลงตามแผนการสร้างของข้า ดังนั้น คุณจำเป็นต้องให้ข้ายึดครองชีวิตคุณและพยายามทำความดีต่อบาปของคุณ มักมีคนภูมิใจในสิ่งที่เขาทำได้หรือสามารถทำได้ แต่คุณต้องระลึกว่าคนใดสร้างคุณ และผู้ให้ทักษะทั้งหมดแก่คุณ สิ่งที่คุณมีมาจากข้า ทั้งๆ ที่คุณอาจมีส่วนในการทำสิ่งนั้นด้วย ความรับทราบของความต้องพึ่งต่อข้าที่ควรจะทำให้นักเชื่อมีความไว้วางใจในพระวจนะของข้ายาวนานว่า ข้าจะดูแลคุณทั้งหมดที่เป็นการจำเป็น มีความอดทนและอย่าส่งเวลาของคุณไปกับการตามหาสิ่งมากเกินกว่าที่คุณต้องการ แทนที่จะเน้นในเรื่องสะสมสินบรรณและของมีค่า ควรทำงานเพื่อแบ่งปันความเหลือแก่ผู้อื่นที่จำเป็นต่อชีวิต โดยรักข้าในการกระทำ และช่วยคนอื่นด้วยความรักต่อข้าคุณจะพบกับความสุขมากในงานแห่งความรักของคุณ”
พระเยซูพูดว่า “ประชาชนของข้า เมื่อคุณเดินผ่านฝูงคน คุณเห็นผู้คนอยู่ในสภาพจิตใจต่างๆ และระดับความเชื่อที่แตกต่างกัน บางคนเป็นอย่างมากที่มีความสุข รักและเปิดเผยตัวเอง บางคนสงบและไม่แสดงปฏิกิริยา บางคนเบื่อหรือเศร้า หรืออีกบางคนโกรธ และกำลังค้นหารีบต่อสู้ ผู้เชื่อของข้าที่รักข้าและทราบว่าความรักหมายความว่าใด ควรเป็นอย่างที่แรก คือมีความสุข รัก และปกครองผู้อื่น คุณมีความมั่นใจและไว้วางใจในข้ายาวนาน จึงไม่ต้องสงสัยและควรช่วยเหลือคนที่จำเป็นต่อชีวิต เมื่อให้ข้าประธานในการดำรงชีพของคุณ คุณจะไม่หาแต่ทำตามพระประสงค์ของข้า บางคนกำลังมองหาสินบรรณและสิ่งมีค่า แต่พวกเขาพบความสุขน้อยๆ ในสิ่งเหล่านั้น บางคนต้องการบุตรหลายคน และครอบครัวหมายถึงอะไรสำหรับพวกเขา ชีวิตและความรักต่อผู้อื่นควรเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับผู้เชื่อของข้า การกระทำดีมากขึ้นในมือของคุณเมื่อมาเยือนข้าที่ตายจะง่ายขึ้นเพื่อได้รับสวรรค์”