இயேசு தம் இதயத்தை வெளிப்படுத்திக் கொண்டு வருகின்றார். அவர் கூறுகிறார், "நான் பிறப்பென்னும் இறைவன் இயேசுவாக இருக்கிறேன். நான் இன்று மீண்டும் வந்துள்ளேன் உங்களுக்கு தம்மை ஒப்படைக்கும் முக்கியத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள உதவுவதற்காக. சிறு விதையைப் பாருங்கள். அதனை மண்ணில் இடுகின்றார்கள், அது வளர்ந்து மலர் ஆக வேண்டுமென்று எதிர்பார்க்கின்றனர். இதுதான் தானே?" (அவர் நன்கு அறிந்தவராகக் குரல் கொடுக்கிறார், ஏன் என்றால் அவர் என்னுடைய மலர்கள் வெளிப்பட்டிருப்பதை எண்ணுகின்றார்.)
"சுற்றுச்சூழலும் நல்லதாக இருந்தால்தான் விதையானது மாற்றமடையும். அது முளைக்கும், மண் வழியே தள்ளி மலர்ந்து விடும். விதையிடம் சுதந்திர விருப்பு இருக்காது."
"இப்போது ஆத்த்மாவைப் பாருங்கள். அதன் சூழல் முக்கியமானது, ஆனால் அதனுடைய சுதந்திர விருப்பால் செய்யும் தேர்வுகள் மேலும் முக்கியமாக இருக்கின்றன. அந்தச் சுதந்திர விருப்பின் இயக்கம் அவற்றை நான் விரும்புவதற்கு ஒப்படைக்க வேண்டும் - என்னிடமிருந்து ஆத்த்மாவிற்கு என் விருப்பத்தை அனுமதிக்க வேண்டியது, அது அதனுடைய புனிதமான தன்மையும் மறுபுரிவும் ஆகிறது."
"இந்த காரணமாகவே ஒவ்வொரு ஆத்தமாவும் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது - நான் தம் சுத்தமான மற்றும் இறைவான காதலுடன் ஒன்றாக இருக்க வேண்டும். இதுவே என்னுடைய அம்மா உங்களிடம் வந்திருக்கிறாள் காரணம். அவர் அனைத்து ஆத்துமாக்களையும், மக்களை, உண்மையில் அனைவரும் இந்தக் கருதுகோளைக் கண்டறிய விரும்புகின்றனர்."
"நான் இப்பாதையை சிக்கலற்றதாக உறுதி செய்யவில்லை. சதன், உடல் மற்றும் உலகம் அதனை எதிர்க்கின்றன. தற்காலிக மகிழ்ச்சியை விரும்புவோர் இதற்கு ஆதரவு அளிப்பார்கள். ஆனால் தம்மைக் காட்டிக் கொடுப்பது இன்பமும் மணமாகவும் இருக்கிறது அவர்களுக்கு இது நான் விரும்புவதே, அமைதி மற்றும் சந்தோஷம் ஆகும். இந்த ஆத்துமாக்கள் முழு அளவில் மலர்கின்றன."
"இதனை அறியச் செய்."