Moje dzieci, dziś świętujecie Święto Moich Świętych Rodziców, św. Joachima i św. Anny...O jak drogi byli dla Mojego Serca! Jak ich Kochałam i Chciałem im Dobra! Całe moje życie kochałam ich z czystą, szczerej i synowską miłością. Jak cudownie były te popołudniowe chwile, kiedy Moja Matka, św. Anna, brała Mnie na ręce, kładała Mnie w swoim łonie matki i uczyła Mnie Świętych Pism oraz jak być Cnotliwym, aby podobać się Panu! Jego ciepły i miękki Głos przenikał Moje Serce i sprawiał, że płonął Miłością do Pana, kiedy mówił i uczył Mnie. ...Moje Serce odchodziło od Bólu w chwili śmierci moich Świętych Rodziców, gdy widziałam się sierotką i nieszczęśliwą, bez tych, których tak bardzo kochałam i którzy tak bardzo mnie kochali. ...Prawdziwie płakałam Krwi za ich śmierć, bo oprócz naturalnej Miłości, jaką do nich miałam, miałaśm również nadprzyrodzoną Miłość, która nas łączyła i zawsze zanurzała w tak wielu Tajemnicach i Bożych Zamiarach. ...Jednak pomimo tego, że moje Serce było poruszone, oddałam ich Najwyższemu, czyniąc bardzo wysoki Akt Miłości, zaufania i poddania się Panu, który od Niego uzyskał Wielką Łaskę widzenia moich rodziców przyjętych w łono Patriarchów, zbawionych i czekających na dokonanie Odkupienia...Moja Wielka Ból nie jest znany ani czczony przez świat. Powiedz, synku Marcosie, że dam wszystko duszom, które Czcą i Kochają ten mój Ból tak dobrze. Moje Niepokalane i Bolesne Serce rozlać się będzie w Wielkich Łaskach Miłości dla tych, którzy kontemplują ten Mój Wielki Ból z prawdziwą Litością i Nabożeństwem...Niech ta moja Wielka Ból jest znana na świecie, aby świat zmienił się i miał trwały Pokój. Powiedz, że dam wszystko duszom, które kontemplują te Moje tajne bóle codziennie i modlą się "Zdrowaś Maryjo" po każdej z nich...Dziś błogosławię wszystkich.