Wieczorem Matka Boska pojawiła się w zwyczajnym czasie i przekazała mi tę wiadomość:
Moje dzieci, jak jestem szczęśliwa, widząc was modlących. Modlcie się więcej. Rodzina, która razem się modli, pozostaje zjednoczona ze moim Niepokalanym Sercem i Świętym Sercem mego Syna Jezusza. Zawsze modlcie się razem.
Pokój Jezusa dla wszystkich was. Błogosławię was: w imieniu Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen Do zobaczenia!
Matka Boska pojawiła się bardzo szczęśliwa. Pojawiała się wraz z moim bratem Quirino. Trzymał on prawą rękę Matki Bożej. Wyglądała tak samo jak Matka Boża Łaskawa. Rozpraszała światło ze swoich rąk na wszystkich nas.
Potem z nieba schodzili dwa Anioły. Jeden stanął po prawej stronie Matki Bożej, a drugi po lewej. Byli to św. Michał i św. Gabriel. Poprosiłem św. Michała o ochronę i błogosławieństwo dla nas, i podniósł rękę trzymając miecz, który przeszedł nad nami. Potem poprosiłem św. Gabriela o błogosławieństwo dla nas, i podniósł rące i modlił się za nami.
Wkrótce potem widziałem Matkę Bożą, która była w czyśćcu ratując dusze. Matka Boska rozciągała ręce ku duszom w czyściu i one podnosiły się do nieba. Były zbawiane naszą modlitwą. Te dusze później pojawiły się obok nas modląc się z nami. Dziewica powiedziała mi:
Twój brat wysyła pozdrowienia i tęskni za tobą, ale nie tęsknotę oddalenia od ciebie, bo był on zawsze blisko ciebie, lecz tęsknotę spotkania cię kiedyś obok siebie w niebie.
Kiedy Matka Boska pokazała mi czyściec, widziałem go jako miejsce szarobrązowe i mroczne, trochę ponure. Jest tam też ogień oczyścićcy. Dusze cierpią w swojej niepokojnej pragnieniu kiedyś być w obecności Boga i zobaczyć Jego twarz. Matka Boska pokazała mi trzy rodzaje czyśćca. Jedno bliższe niebu, drugie bardziej środkowe, a trzecie największe, które jest najbrzydsze ze wszystkich. W tym ostatnim dusze cierpią więcej i chcą wyjść, nie dlatego że pragną być z Bogiem, ale bo nie chcę cierpieć tych strasznych kar. Nie widziałem wielkiej różnicy między tym czyściem a piekłem. Było tam wiele różnych sposobów oczyściań. Matka Boska wyjaśniła mi to mówiąc,
Najmniejsze cierpienie w tym czyśćcu jest jak największe cierpienia na świecie, które zdarzają się cibie jednocześnie, wszystko naraz. Jest to czyściec, gdzie dusze najbardziej cierpią, a ty i twoi bracia, modlitwami swoimi jesteście tymi, którzy możecie im pomóc uwolnić się z tego miejsca wielkiego cierpienia i oczyszczenia.
Kiedy modlisz się za dusze w czyśćcu i mówisz modlitwę, którą nauczyłem cię w Fatimie : O moj Jezu, uwolnij nas od ognów piekła, poprowadź wszystkie dusze do nieba i pomóż szczególnie tym, które najbardziej potrzebują twojej miłości , pomoczysz tym najbardziej zapomnianym i opuszczonym duszom uwolnić się z tego strasznego miejsca męki.
Naucaj swoich braci modlić się za dusze w czyśćcu, szczególnie tych, które najbardziej potrzebują boskiej miłości. Pomóż tym duszom jak najszybciej trafić do chwały nieba, aby pomóc im z ich intercesją przed Tronem mojego Syna Jezus i dla wiecznego zbawienia wielu duszy.
W czyśćcu bardzo ci pomocą ze swoimi modlitwami i cierpieniami, prosząc o twoje zbawienie i uświęcenie, ale kiedy pójdą do nieba i będą kontemplować Boga oraz intercedować przed Jego Bożym Tronem, ich moc intercesji będzie jeszcze większa i doskonalsza. Uwolnij je dla Boga, będąc miłosiernym wobec nich, modląc się za nie, a Bogu również będzie cię miłosierny i nigdy cie nie opuści.
Możemy więc zrozumieć, jak Kościół naucza nas, kiedy uczymy się w katechizmie duchowych dzieł miłości, które mówią: modl się do Boga za żywych i zmarłych. Nie możemy przestać modlić się za zmarłych, ale musimy pogłębić swoją miłość dla nich. Pokazujemy, że naprawdę kochamy naszego bliźniego, praktykując dzieła miłości, aby mu pomóc w jego potrzebach cielesnych i duchowych. "Kto twierdzi, że kocha Boga a nie kocha swojego bliźniego, jest kłamcą." "Niechajmy się nie kochamy słowami tylko, ale czynem i prawdą." (1Jn 3:18)