Παρασκευή 4 Ιουλίου 2025
Υποφέροντας για τις Αγίες Ψυχές που Πέθαναν στους Πολέμους
Μήνυμα από τον Ουρανό στην Βαλεντίνα Παπάγνα στο Σίδνεϊ, Αυστραλία στις 19 Ιουνίου 2025
Τελείωσα τις βραδινές μου προσευχές και ευχαρίστησα τον Κύριο για όλες τις χάρες που λαμβάνω κάθε μέρα της ζωής μου.
Νόμιζα ότι η νύχτα μου θα ήταν ήσυχη, αλλά μετά βίωσα μια από τις χειρότερες νύχτες ποτέ. Υπέμεινα τόση ταλαιπωρία που δεν μπορούσα να κοιμηθώ.
Έλεγα στον εαυτό μου ότι αν ο πόνος είναι από τον Κύριο, τότε ας γίνει, αλλά αν όχι, τότε «πάρε τρέξε, κακό πνεύμα».
Ξαφνικά, ήρθε ο Άγγελος και είπε, "Ο πόνος σου είναι για τους ανθρώπους που πεθαίνουν στους πολέμους."
Μετά ο Άγγελος είπε, «Έλα, θα σε πάρω μαζί μου ώστε να δεις μόνη σου».
Ξαφνικά, ο Άγγελος με έφερε σε ένα κτίριο, εντελώς ερειπωμένο και κατεστραμμένο.
Μπαίνοντας στο κτίριο, παρατήρησα ότι το πάτωμα ήταν τσιμεντένιο, αλλά όταν άρχισα να προχωράω πιο μέσα, άρχισα να βυθίζομαι και κοιτάζοντας κάτω στα πόδια μου, με τρόμο είδα ότι στεκόμουν σε αίμα. Το αίμα άρχισε να χύνεται από παντού μέσα στο κτίριο. Όλη η περιοχή ήταν γεμάτη αίμα—ένα μίγμα ροζ και κόκκινο. Τα πόδια μου βούλιαζαν στην βαθιά λίμνη του αίματος. Υπήρχαν κομματάκια σαν θρόμβοι αίματος παντού. Ήταν φρικτή εικόνα.
Ξαφνικά, εμφανίστηκε μια πολύ αγία κυρία και είπε, «Βαλεντίνα, θα σε βοηθήσω να καθαρίσεις αυτό το μέρος».
Εμφανίστηκαν σκούπες και αρχίσαμε να καθαρίζουμε το πάτωμα σαρώνοντας το αίμα.
Καθώς καθαρίζαμε, στα αριστερά μου, μερικά μέτρα μακριά, σε μια μικρή πλατφόρμα, στεκόταν ο Άγγελος που με έφερε στο Πurgatorio και ο Κύριός μας Ιησούς. Μιλούσαν μεταξύ τους και ήμουν αρκετά κοντά για να ακούσω τι έλεγαν.
Ο Κύριος έλεγε στον Άγγελο, "Η κακή ανθρωπότητα δεν μαθαίνει ποτέ να συγχωρεί ο ένας τον άλλον και να αγαπάει ο ένας τον άλλον, αλλά συνεχίζει με καταστροφή και δολοφονίες—πάντα μίσος."
Ταυτόχρονα, καθώς καθάριζα και άκουγα τον Κύριο, φοβόμουν επίσης Εκείνον, πιστεύοντας ότι ερχόταν να ελέγξει αν έκανα καλή δουλειά. Σε εκείνη τη στιγμή, βίωσα μια βαθιά αίσθηση θαυμασμού και σεβασμού για τον Κύριό μας—έναν ιερό φόβο του Θεού.
Η αγία κυρία κι εγώ καθαρίσαμε το μεγαλύτερο μέρος του αίματος, έτσι ώστε τώρα μπορούσαμε να δούμε το τσιμεντένιο πάτωμα, αν και κάποια λεκέδες από αίμα παρέμειναν. Σε ορισμένα σημεία έπρεπε να τρίψω το αίμα και τα ανθρώπινα υπολείμματα από το πάτωμα, αλλά η παρουσία της αγίας κυρίας το έκανε πολύ πιο εύκολο.
Οδηγώντας με προς ένα μεγάλο λεκέ από αίμα πλαστικό φύλλο στο έδαφος, είπε, «Βαλεντίνα, σήκωσε αυτό το πλαστικό φύλλο και πάρε το έξω (από το κτίριο) και πλύσε το».
Η αγία κυρία παρέμεινε μέσα ενώ εγώ έσυρα το πλαστικό φύλλο έξω. Καθώς το ξεπλέναμε από όλο το αίμα, με τρόμο άρχισαν να εμφανίζονται κομμάτια ανθρώπινης σάρκας και θραύσματα ανθρώπινου οστού στο πλαστικό.
Ξαφνικά ένιωσα ναυτία και προσπάθησα να ωθήσω τα κομματάκια κρέατος στην άκρη μέσα στη λάσπη ώστε κανείς να μην μπορεί να το δει.
Ο Άγγελος βγήκε ακολουθώντας με και είπε, “Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς για να το καθαρίσεις.”
Είπα στον Άγγελο, «Νιώθω άσχημα! Μισώ το αίμα! Ποτέ δεν μου άρεσε η θέα του αίματος.»
Ο Άγγελος χαμογέλασε και είπε, “Δεν με ενοχλεί.”
Απάντησα, «Έκανα όλα αυτά γιατί φοβόμουν τι θα έλεγε ο Κύριός μας αν δεν τα έκανα σωστά.»
Ο Άγγελος είπε, “Ξέρεις ότι δέχθηκες μια μεγάλη δύναμη από τον Θεό; Διαφορετικά, χωρίς τη χάρη του Θεού, δε θα μπορούσες να το κάνεις μόνος σου.”
Το καθάρισμα του αίματος με έκανε να νιώσω ναυτία, αλλά μπόρεσα να το αντέξω μόνο μέσα από τη θεία χάρη. Διαφορετικά, θα λιποθυμούσα. Ένιωσα τη δύναμή Του να με κατακλύζει.
Είπα, «Αλλά παρόλα αυτά, μισώ το αίμα. Ακόμη και μόνο που το βλέπω, νιώθω άσχημα.»
Ο Άγγελος είπε, “Ο Κύριός μας σε επέλεξε να κάνεις όλα όσα κάνεις, και αποτελείς μέρος του Σχεδίου Του για αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα. Παρηγορείς τον Κύριό μας, γιατί προσβάλλεται από τον πόλεμο που γίνεται, και βοηθάς τις Αγίες Ψυχές που σκοτώθηκαν, τόσο φρικτά διαμελισμένες, και πεθαίνουν αμετανόητες.”
“Βαλεντίνα, χαίρε—η ανταμοιβή σου θα είναι μεγάλη. Ο Κύριός μας Ιησούς σε αγαπά πολύ. Προσευχήσου για τον κόσμο να έρθει γρήγορα η ειρήνη.”
Ένιωσα ότι υπήρχε πολλή καταστροφή γύρω μου, πιθανώς στην περιοχή της πραγματικής πολεμικής ερημώσεως. Άκουγα ανθρώπους να μιλάνε, αλλά δεν μπορούσα να τους δω. Είναι τόσο φρικτό—ανθρώποι διαμελισμένοι σε κομμάτια, και έβλεπα κομμάτια ανθρώπινου κρέατος και θραύσματα οστών. Εδώ πέθαναν κι άλλα παιδιά επίσης.
Μετά ο Άγγελος με πήγε πίσω σπίτι. Ένιωσα ναυτία και αδιαθεσία για πολλές μέρες, και μου ήταν δύσκολο να φάω μετά από αυτή την εμπειρία.