Αγαπημένος Σωτήρ, μιλάτε μας ξανά σήμερα και δώστε μας δύναμη και θάρρος σε αυτόν τον δρόμο σου.
Οι Εννεα Χοροί των Αγγέλων ήταν παρόντες. Τραγούδισαν το Κύριε, το Αμνός του Θεού και τραγούδισαν κατά τη διάρκεια της ιερής μεταμόρφωσης. Η Παναγία ήταν παρών στο άγαλμα της Ρόσα Μυστίκα και στο άγαλμα της Φατίμας. Ο Ελεήμονας Ιησούς ξέχυνε πάλι τους ακτίνες της χάριτος Του σε κίτρινο και λευκό. Το Μαленьό Βασιλιά κινητήθηκε και φωτίστηκε λαμπρά, όπως και ο Άγιος Ιωσήφ, ενώ από το άγαλμα του Ιερού Καρδιών του Ιησού εκπέμπονται ακτίνες της καρδιάς Του.
Ο Ιησούς θέλει να μιλήσει μας: Αγαπημένα μικρά Μου πρόβατα, αγαπητές και επιλεγμένες ψυχές, μιλώ ξανά σήμερα μέσω του εύκολου, υπακούουσα και ταπεινού παιδιού μου Άννα, που λέει μόνο τους λόγους μου. Δεν υπάρχει λόγο εκτός από αυτήν. Αγαπητές και επιλεγμένες ψυχές, μικρά Μου πρόβατα, εσείς οι απομείνοντες, μη φοβάστε. Αυτή η διωγμή συνεχίζεται. Αν κειτε στην ομολογία μου, στο μαρτύριο μου και δώσετέ με μάρτυρες, σε αυτήν την αλήθεια, δεν θα σας συμβεί τίποτα· αντίθετα, θα μπορώ να αφιερωθώ ακτίνες χάριτος στα καρδιά σας, τις ακτίνες μου, ακτίνες ελέους και αγάπης. (Σε αυτό το σημείο, ακτινοβολούν αγάπη σε χρυσό και κόκκινο από την Καρδία του Ελεήμονα Ιησού).
Ναι, δεν θέλουν να γιορτάζεται η Αγία Θυσία μου. Δεν το επιθυμούν. Συνεχίζουν να ακούγονται τους κανόνες των επισκόπων, που δεν είναι στην αλήθεια μου. Αυτό το Motu Proprio έχει προκηρυχθεί από τον Άγιο Πατέρα μου ώστε σε όλους τους ναούς να γιορτάζεται πάλι η Αγία Θυσία μου και αυτήν την αλήθεια να φανεί στο φως. Εγώ, ο Ιησούς Χριστός, θέλω αυτήν τη Θεία Θυσία να γιορτάζεται από όλους τους ιερείς, με την μεγαλύτερη σεβασμό για τη δόξα μου.
Εσείς, υιοί μου των ιερέων, δεν πιστεύετε στην παρουσία μου, στη πραγματική μου παρουσία από πολύ καιρό. Πόσο μακριά έχετε πέσει. Πόσο μακριά απομακρύνθητε απ' εμένα, τον αγαπημένο σας Ιησού, στον οποίο έκανες αυτή την υπόσχηση στην χειροτονία σας στο ιερατείο: Να με υπηρετούμε και τώρα υπηρετούν το λαό. Δεν αναγνωρίζετε τις αλήθειες μου; Θα μην ανήκειτε πλέον σε εμένα και στρέφεται στη καρδιά μου, τη καρδία του Ιησού, στον οποίο έχετε υποσχεί σας πίστη; Δε την κράτησα. Είστε σε λάθος και σύγχυση και κηρύσσετε αυτήν τη σύγχυση στο πιστό λαό μου που θέλει ακόμα να πιστεύει.
Αλλά εσείς, οι ποιμένες μου, καλούνται να ομολογήσουν τις αλήθειες μου. Πόσο αδύναμοι έχετε γίνει. Πόσο κωφός είναι το όρκο σας. Τίποτα δεν έχει απομείνει από την πίστη σας. Πόσα δάκρυα αίματος κλαίου η Ουρανία Μητέρα μου για τους ιερείς υιούς μου. Πόση πόνει. Αν μπορούσες μόνο να το μετρήσεις για ένα λεπτο, θα ήθελες να μετανοήσεις άμεσα και να έρθεις στο μυστήριο της εξομολογήσεώς μου και να κάνετε μια καλή ομολογία και να μου δώσουν αυτήν την ομολογία. Πληρούμενοι με μετάνοια θα επιστρέψουν, εσείς, οι αγαπημένοι υιοί μου των ιερέων, που είστε μακριά απ' εμένα.
Πότε θα πιστεύετε; Πόσο περισσότερα πρέπει να γίνουν; Ποια φορά η μητέρα μου πρέπει να κλαίει για σας; Πού μεταστρέφεται πλήρως; Μπορώ να συμβεί μια εμπειρία Παύλου σε εσάς; Πόσες φορές έχω προειδοποιήσει μέσω του ευπρόσωπου εργαλείου μου Άννα; Πόσες φορές είχατε τα λόγια μου στα χέρια σας και τις απέρριψατε από την αδυναμία να υποταχθείτε στον επίσκοπο σας. Δεν το θέλετε, οι αγαπητοί ιερείς μου. Οι επισκόποι μου, καλώ σε εσάς ξανά: Συνάγαγτε τους ποιμένες σας! Οδηγήστε μαζί στο θυσιαστήριο μου του θυσιαστού!
Τι πόσο λυπημένος είμαι εγώ, ο Ιησούς Χριστός, για το μικρό μου ποίμανό σας. Και αυτή σας απορρίπτει. Πρέπει να βιαστείτε στο Αγίο Θυσιαστικό Μου Δείπνο και να κάνετε την εξομολόγηση σας πλήρη με μεταμέλεια. Αλλά ακόμα υπακούετε στον επίσκοπο σας. Σας περιμένω, αγαπημένοι μου γιοί των ιερέων. Δεν θέλω όλους σας να πέσετε στο αιώνιο βάθος. Πιστεύτε με, σταθείτε μπροστά από το βάθος και θα πετάξετε όταν δεν υπακούσατε τελικά τα λόγια μου και τις αλήθειας μου.
Σας αγαπώ και θέλω να σας παίρνω πίσω κι είμαι πολύ λυπημένος στην Τριάδα με την Αγία Μητέρα μου του Ουρανού. Έλα! Στροφήτε! Στροφήτε, γιοί μου των ιερέων, επίσκοποι μου! Είναι ώρα! Η ώρα μου έχει έρθει, γιατί η παρουσία μου είναι κοντά. Έρχομαι με όλη την δύναμη και τη δόξα, κι αν δεν έχετε στροφήσει μέχρι τότε, ένα πολύ κακό κακός και μεγάλο γεγονός θα σας επιβάλει, γιατί τότε θα είναι αργά, τότε θα πω: Δεν γνωρίζω εσένα, ποιμένες μου! Δεν γνωρίζω εσένα! Τι πόσο λυπημένοι κι αμάραντοι είστε.
Μικρή μου παρέα, σας ευχαριστώ που ήρθατε εδώ να γιορτάσουμε το Αγίο Θυσιαστικό Μου Δείπνο. Σας παρακαλούμε τα καρδιά μας. Ευχαριστούμαι. Ευχαριστώ, αγαπητό μου παιδί του ιερέα. Ευχαριστώ στην αγαπημένη μου Μαρία που έκανε αυτό το χώρο διαθέσιμο για μένα. Πόσο θα γεμίσω τα καρδιά σας με ευχαρίστηση, χαρά και ειρήνη, γιατί σας αγαπώ.
Τώρα σας ευλογώ στην Τριάδα του Θεού, με την αγαπημένη μου Μητέρα, όλους τους άγγελους και αγίους, με τον αγαπημένο μου Πατρέ Πιο, με τον Άγιο Ιωσήφ, στον οποίο θα αφιερωθεί αυτή η οικογενειακή εκκλησία, στο όνομα του Πατήρ, Υιού και Αγίου Πνεύματος. Αμήν. Ζήστε αγάπη, γιατί η αγάπη διαρκεί πάντα. Αμήν.
Δόξα κι τιμή ατελείωτα, Ιησού Χριστέ στο Ευλογημένο Σάκκο του Βηματού. Αγαπητή μου Μαρία με το παιδί σας, δώστε μας όλους την ευλογία σας. Αμήν.