யேசுவ் கூறினான்: “என் மக்கள், இன்று விவிலியத்தில் வரி வசூலிப்பவர் ‘அருளாளே, நானொரு பாவி; எனக்கு கருணை புரிந்து’ என்று சொன்னார். இந்தக் கடவுளுக்கு முன்பாக உள்ள தாழ்மையால் நிறைந்த வாக்குகள், தமது பிறரைக் குறைவுபடுத்திக் கொள்ளும் பாரிசீயர் விட அதிகமாக இருந்தன. நான் உங்களுக்குக் கொண்டு வந்த அனைத்துப் பாவமற்ற கற்பித்தல்களுக்கும் உலகியப் பரிகாரங்களுக்கும் நன்றி சொல்லுவது சரியானதே, ஆனால் தம்மைச் சேர்ந்தவராகக் கருதுவதில் தாழ்வுறவைக் கொள்ள வேண்டும். உங்கள் பாவிகளெனத் தனிப்பட்டுக் கூறினால், குறைந்தபட்சம் மாதத்தொரு முறை குரு வழியாக நான் வசமிருக்கும் இடத்தில் வந்துகொண்டேறி தம்மின் பாவங்களைத் தெரிவித்துப் பரிகாரத்தை வேண்டும். இந்தப் பாரிசீயர் வரிசையில் பலராகக் காணப்படுவதும், இதற்கு ஏதுவான சந்தை இல்லாத காரணமாகவும் இருக்கிறது. நம்பிக்கையாளர்கள் அனைத்து வகையான பாவங்களைச் சொல்வது குறித்துப் பரிகாரம் செய்ய வேண்டும் என்று பிரார்த்தனை செய்கிறேன்; அவர்கள் இறுதிப் பாவங்களைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்றால், சிறியப் பாவங்கள் வரை தெரிவிக்கலாம். நான் உங்களைத் தோற்றுவித்ததனால் நீங்கலாக எல்லோரும் நன்மையாளர்கள் என்று அறிந்துகொள்கிறேன்; ஆனால் ஆடம் வழி வந்த வறுமையைச் சேர்ந்தவர்களாய், அனைத்து பாவிகளாயிருக்கின்றனர். பரிகாரத்திற்கு வருவதில் முயன்றால், இது உண்மையாகத் தாழ்வுறவாகும் ஏனென்று அறிந்துகொள்ள வேண்டும்; ஒரு குருவிடம் தமது பாவங்களைச் சொல்வதற்கு கடினமாக இருக்கலாம். ஆனால் நான் உங்களின் வந்து வரும்படியை எதிர்நோக்கி நிற்கிறேன், என்னால் உங்கள் பாவங்களுக்கு பரிகாரமளிக்கவும், உயிர் கொடுக்கும் தூய்மையைக் கொண்டுவந்தும் செய்ய வேண்டும். என்னுடைய விருப்பத்திற்கு உடன்பட்டு இருக்கவும், எனது கட்டளைகளையும் பணியைச் செய்வதற்கு வந்துகொள்ளவும்; உணர்வு மற்றும் செலவினத்தை நான் வசமிருக்கும் இடத்தில் உங்களின் நேரம் வழங்குவதாகக் கொடுக்க வேண்டும். விவிலியத்தின் இறுதி வரிசையில் வாழவேண்டியது: ‘தாழ்ந்தவர் உயர்த்தப்படுவார், ஆனால் தன்னை உயர் படுத்திக்கொள்ளுபவருக்கு கீழ்ப்படியும்’.”