வியாழன், ஜூலை 11, 2007

புதுமுறை ஒரு பெரிய புல்லைக் காண்கிறேன். கடவுள் தந்தையர் சொல்லுகின்றார்கள்: "நான் நித்திய இப்பொழுது."

"எனக்குள்ளேயே அனைத்துக் காலங்களும் ஒன்றாக உள்ளன. என் திருமானப் பரிபூரணம், என் திவ்ய கருணை மற்றும் என் திவ்ய அன்பு வழியாக உலகிற்கு ஓடுகிறது. மூன்றும் ஒவ்வொரு இப்பொழுதிலும் ஒன்றாக இருக்கின்றன. என்னுடைய கருணையும் அன்பும் மூலமாக என்னுடைய பரிபூரணம் நிறைவேறுகின்றது. நான் விரும்புவதாக, குழந்தைகளை முதன்மையாக ஒரு அன்பான தந்தைக்கு ஒத்துப்போகச் செய்தல் ஆகும். அவர்கள் மிகவும் கடினமான தேவையின் போதிலும் நான் அனைத்திடமும் உள்ளே இருக்கிறேன். அனைத்துத் தேவைங்களும் தனி அல்லது மற்றவர்களின் புனிதப்படுத்தலுக்காக வழங்கப்படுகிறது."

"என்னுடைய திவ்ய பரிபூரணம் மண் மீது ஒரு நெருப்பான குளிர்ச்சியை போல் விழுகிறது, இது ஆத்மாவைக் கூட்டி உயிர் புதுப்பிக்கிறது. ஒவ்வொரு ஆத்மா தனக்காகப் புனிதப்படுத்தலுக்குத் தேவையான அளவு அனைத்துக் காலங்களிலும் பெறுகின்றது. அவர் என் அன்பில் உள்ள தூய கருணையைப் பொருத்து என்னிடமிருந்து வழங்கப்படும்வற்றை ஏற்றுக்கொள்ளலாம் அல்லது நிராகரிக்கலாம்."

"தூய அன்பே--அது விலைக்குறிய முதல் அறையும் ஆகும்--ஆத்மாவிற்கு என் பரிபூரணத்தின் கருணையை உணரும் மற்றும் அதை பயன்படுத்துவதற்கு அனுமதி தருகிறது."