Niedziela, 28 lipca 2013:
Jezus powiedział: „Mój ludu, w dzisiejszej Ewangelii nauczyłem Moich uczniów modlić się z modlitwą ‘Ojcze nasz’. Ma ona różne słowa u różnych ewangeliarzy. Masz różne intencje dla swoich modłów, ale wiele z nich to prośby o potrzeby lub duszę waszych krewnych i przyjaciół. W pierwszej czytaniu z Księgi Wyjścia masz Abrahama błagającego Mnie nieustannie o ratunek miasta Sodomy. Zaczynał od pięćdziesięciu sprawiedliwych mężczyzn, a schodził do dziesięciu, którzy mogli uratować miasto przed zniszczeniem. Wiesz, że rodzina Lota składała się tylko z ośmiu sprawiedliwych ludzi, więc miasto zostało zniszczone dla ich grzechów po tym, jak Lot i jego rodzina zostali usunięci. Są duszę, które są ratowane przez modlitwy swoich krewnych. W przypadku św. Moniki modliła się o nawrócenie św. Augustyna ponad trzydzieści lat. Niewiasta twoja również modliła się za swojego ojca ponad czterdzieści lat, i on został uratowany na łożu śmierci. Są to przykłady nieustannej modlitwy, która może ratować duszę. Każda osoba musi zrobić wolny wybór miłości do Mnie, aby być zbawioną, ale wasze modlitwy mogą utrzymać duszę otwartą lub skłonną do Mojej miłości, nawet jeśli nie przychodzą do kościoła w niedzielę. Gdy przychodzicie na Mszy Świętej, modlite się do Mnie w Adoracji, ponieważ Msza jest największą modlitwą ze wszystkich. Dlatego msze są mocne w pomocy duszom wyjść z czyściciela. W Ewangelii człowiek był nieustanny wobec swego sąsiada prosząc o chleb dla swoich gości. Tak więc Mój lud musi być nieustannym w modlitwach, aby ratować dusze. Gdy jesteście blisko Mnie w codziennej modlitwie i niedzielnej Mszy Świętej, możecie utrzymać skupienie na Mnie na waszej drodze do nieba. Potrzebuję słyszać, jak bardzo mnie kochacie każdego dnia, a nie tylko raz w niedzielę, ponieważ pokazałem swoją miłość dla wszystkich was umierając na krzyżu za wasze grzechy.”