Niedziela, 24 października 1993 roku

Pani Maria pojawiła się w szarym płaszczu z czerwonym podbiciem. Rozszerza ręce i mówi: "Chwała Jezusowi. Jestem Matką Jezusa ukrzyżowanego. Moje aniele, moje małe dziecko, zapraszam cię do dalszego poznania w swoim sercu, że Święta Miłość jest bezinteresowną miłością. Przeciwstawia się światu i sobie samemu. Podobnie święte doskonałość to bezinteresowne doskonałość, ponieważ dusza wybiera udoskonalić siebie w świętości, aby podobać się Bogu. Moja córko, jak ja, twoja Matka, stała pod Krzyżem, cierpiałam wszystko dla miłości do Boga i dusz. Cierpiałam tak ze Świętą Miłością i to było święte cierpienie. Święte cierpienie nie ma żadnego zamiaru wobec siebie samego, ale widzi tylko to, co jest osiągane dla dusz. Im więcej dusza jest zanurzona w Świętej Miłości, tym bardziej święte jej cierpienie. Wtedy nawet w najciemniejszy moment dusza widzi cel Boga i jednoczy się z Bogiem. Pokazuję ci wszystko to w Świetle Prawdy, abyś, gdy błąd będzie się rozprzestrzeniać – a tak się stanie –, mógł być światłem dla innych. Modl się za miłość dusz."