W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego Amen. Dziś obchodziliśmy święto Maryi Siedmiu Boleści. Dlatego ołtarz Marii był zanurzony w złotym świetle. Wiązanka kwiatów z białymi goździkami przed Matką Boską była zdobiona nieskończoną ilością diamentów i białych pereł. Pięta była otoczona czerwonymi i białymi promieniami, które zalewały ołtarz ofiarny.
Kochana Matka Boża będzie dzisiaj mówić na swoim święcie: Ja, wasza najdroższa Matka, wasza Różowa Królowa z Heroldsbach i Matka oraz Królowa Zwycięstwa, będę dzisiaj mówiła przez mojego chętnego, posłusznego i pokornego instrument i córkę Annę, która jest całkowicie w wolności Ojca Niebieskiego i tylko Onemu czyni posłuszeństwo. Dziś ona powtarza moje słowa.
Moja ukochana mała owczarka, moi ukochani uczniowie, moi ukochani dzieci Maryi z bliska i daleka, dziś obchodziliście Święto Dolorosa, Moich Siedmiu Boleści. Co to święto oznacza dla was, moje ukochane dzieci Maryi, którzy mi należacie? Również wasze dusze poczują głęboki ból, bo wy, moi dzieci Maryi, jesteście również pod moim płaszczem jako dzieci cierpienia. Mogę was chronić i strzec, ale to nie oznacza, że nie doświadczycie cierpienia. W przeciwnieństwie, wasz ból, wasze cierpienie będzie tak głębokie jak morze. Bo należacie do mnie, jako moje dzieci Maryi, więc prowadzę was pod krzyżem. Czyż ja sama nie musiałam wytrzymać ostatnich najgorszych bóli pod Krzyżem mego Syna Jezusa Chrystusa? I tak też dziś stoiszcie ze mną pod tym krzyżem. "Weźmy swój krzyż i idźmy za Mną," mówi miu Syn Jezus Chrystus. To jest wasze hasło dla całego życia. Jeśli wasz krzyż wydaje się wam zbyt ciężki, to właśnie tak powinno być, wtedy kochać bez końca. Jezus Chrystus poszedł na krzyż z miłości do was. Jego miłość była tak wielka, że nie mógł inaczej odkupić was przez swoje największe cierpienie. Wszystko to wytrzymał dla was, aby kiedyś dać wam wieczną chwałę.
Promienie łaski dziś wydobywają się z mojego serca, z mego krwawiącego serca. Krwi miłością i łączę się także z kochającym sercem Mojego Syna Jezusa Chrystusa. Mój drogi Ojciec Kentenich również wysłał na was te promienie łaski, moje ukochane dzieci Schoenstattu. Dziś jest rocznica jego śmierci - święto w niebie. I dlatego też mogliście otrzymać jego łaski, o które prosił was dzisiaj. Schoenstatt nie wie, co znaczy wielki założyciel dla całego świata. Niestety tego nie zrozumieli, bo nie wyruszają poza modernizm. Tam rozdawana jest komunia ręczna niewartościowymi rękami, gdyż tylko jeden kapłan może dać tę komunię wiernym, klęczącym jako usta do ust i nigdy stojąc jako ręczna - nigdy, moje dzieci. I Ojciec Kentenich musi to widzieć z nieba, że jego Ruch Schoenstattu nie postępuje w głąb. Jakie ofiary sam się dokonał dla swojej Pracy Schoenstatt? Największe ofiary, aby oddać Schoenstatt Kościołowi.
Teraz, gdy cały Katolicki Kościół jest całkowicie zniszczony, Schoenstatt jeszcze nie czuje, że muszą nie posłuchać tego Papieża, ani go cenić i chwalić. Zamiast tego, żeby się od niego oddalać, bo on nie słucha Ojca Niebiańskiego. On nawet przed Moim Synem Jezusem Chrystusem nie klęka. On nie czci Najświętszego Sakramentu Ołtarza. Obrazuje Świętą Mszę Ofiarną, jedyną Prawdziwą Świętą Mszę Ofiarną według Piusa V w rytuale trydenckim, która istnieje tylko w katolickiej wiwie i leży w prawdzie. Ta Święta Msza Ofiarna nie jest dozwolona w Schoenstattu, bo ludzie uważają, że muszą śledzić tego Franciszka, fałszywego proroka. Czyż nie widzicie, moje dzieci Schoenstattu, gdzie stoiscie? Chcecie być uznani? Czy założyciel wasz, Ojciec Kentenich, ma zostać uznany przez tego niesłusznego fałszywego proroka w modernizmie? Czyż nie wiecie, że prawdziwi kapłani przysięgali antymodernistyczne śluby i złamali ten ślub? Nie wiecie? Już to wiecie, ale nie chcecie tego znać. Uznanie jest najpierw z waszymi a wy nie patrzicie na założyciela Schoenstattu. On umieścił pokorę na pierwszym miejscu i nigdy duma. Zawsze był małym pokornym narzędziem Bożym. Nigdy się sam nie widział wysoki jak wy, moi kapłani tam w Schoenstattu. Duma was opanowała i nie wróciście do pokory.
Czy patrzysz na swoją Matkę Trójkrotnie Czcigodną, Królową i Zwyciężczynią Schönstattu? Czyż nie była ona pokorną służącą? Czy też ty nie powinieneś służyć albo chcesz dalej być największym? Schönstatt rozprzestrzenił się w wielu krajach dzięki licznym kaplicom schönstattowskim. Czy to jest najważniejsze, moje ukochane Ruchu Schönstatta czy Schönstatt ma głębsze znaczenie dla zniszczonego Kościoła Katolickiego? Jest na końcu i myślisz, że jeszcze możesz być tu rozpoznany a twój założyciel może zostać kanonizowany przez tego papieża. Tak, muszę powiedzieć jako najdroższa matka, Matko Trójkrotnie Czcigodna: Straciliście rozsądek. Niestety musimy ci to powieść, bo nie czujesz tego, bo dalej obchodzicie wspólnotę posiłkową. Czyż nie rozpoznajecie, że jest tylko jedna Święta Ofiara Msza, którą ustanowił Jezus Chrystus, Syn Boży? I mimo wszystko myślisz, że możesz kontynuować tak jak dotąd.
Porzuciłaście moją małą tam w Schönstatcie. Musicie głęboko żałować tego, co zrobiliście. Wiadomości można znaleźć w Schönstatcie w Domu Ojca Kentenicha w archiwum. Tam je możecie przeczytac. Nie możecie powiedziec: "Nie wiemy nic o tym posłańcu w Schönstatcie. Nie była ona posłuszna, bo nie zaakceptowała wiary w Boże Opatrzność, ale poszła samotną drogą i ma widzenia i obietnice, które nie są dozwolone w Schönstatcie."
A co mówi Ojciec Kentenich z nieba? "Wy, moje ukochane małe dzieci schönstattowskie, dokonaliście konsekracji. Dlaczego zostaliście odwiezieni od Schönstatta? Dlaczego musieliście odejść? Konsekracja została wpisana waszym sercach. Nie mogą ich zabrać, ale zostały z nich zabrane." Ale założyciel Schönstatta, Ojciec Kentenich, patrzy na swoje najdroższe dzieci i mówi: "Pozostajecie moimi dziećmi schönstattowskimi i nigdy nie zostaniecie przez mnie wyrzuceni. Wziąłem najtrudniejszą drogę. A wy, moi dzieci, idziecie najtrudniejszą drogą. Wybraliście ją, Moje małe stado, ale jej nie rozpoznajecie."
Masz cierpienie świata, moja ukochana mała. Nadejdzie poważna operacja serca. Ale mówisz: "Tak ojcze dla Ciebie! Ja też dajem wszystko dla Schönstatta", jak zrobiłam przy pierwszej konsekracji Twojego Ogrodu Maryjnego grupy trzech 18 lutego 2005 roku. Była ważna, moje ukochane dzieci. Ty, mała moja, zostałaś odrzucona przez tę konsekrację Ogrodu Maryjnego w Schönstatcie. Dlatego musieliście się sami poświęcić, na rzecz wszystkich kapłanów, którzy nie chcieli zamknąć tego Ogrodu Maryjnego. I pokazaliście mi posłuszeństwo, najdroższa błogosławiona Matko, Matko Trójkrotnie Czcigodna, Królowo i Zwyciężczynio Schönstatta.
Teraz chciałbym przejść do dzieci mojej małej Katarzyny. Wszyscy czworo nie posłuchali was i Mnie. Byli dziećmi Schoenstatt, ale nie pozostałi takimi. Wszyscy czworo grzeszyli ciężko. Największe łaski zostały im darowane. Indywidualne wiadomości były do nich wysyłane, ale wybrali złą drogę. Dlatego cierpisz jako matka. Kochana Katarzyno, twoje dzieci nie są w porządku - wcale.
Tak, moich kochanych, a co jeszcze dziś świętujecie, 15 września, Święto Siedmiu Boleści, które przebiją wasze serca. Daję ci rękę, bo jesteście moimi dziećmi i nic nie jest dla was za ciężkie. Mówicie: "Mamo, jeśli cierpisz, my też cierpiemy. Jesteśmy gotowi cierpieć z Tobą."
Moim kochanym Bratu Piusie Franz Schmidbergerze, chciałabym dziś nazwać cię pełnym imieniem i nazwiskiem, bo popełniłeś jeden z najcięższych grzechów - grzech przeciwko Duchowi Świętemu. Gorzki i złowrogi list napisałeś do mojej małej w jej ciężkich cierpieniach śmierci. "Wszystko to jest fantazja, a niebo leży," mówisz. Czyż nie jesteś wolnomularzem? Czyż nie ogłaszałeś wszystkim: "Rzućcie te wiadomości. Rozdarczcie je." Twoja nienawiść była bezgraniczna wobec mojego posłańca. Nie zorientowałeś się, że to jest pełna prawda i że jesteś po stronie wolnomularzy? Przypominam cię, abyś nie mylił swoich seminarzystów.
Będziecie w wielkim cierpieniu. Musisz nie tylko skruszyć się za ten ciężki grzech, ale też cierpieć go jako pokutę. Nie zostanie ci to odjęte nagle, nawet jeśli zrezygnujesz z głębokiej lojalności miłości, jaką oczekuje od ciebie mój Syn Jezus Chrystus. I wtedy masz ciężki czas na pokutę. Wprowadziłeś wiele, wielu rzeczy do kościoła i publicznie ogłaszałeś to, co jest przeciw wierze katolickiej. Do tej pory nie skruszyłeś się i nie poprosiłeś o przebaczenie za wszystkie swoje złe czyny, które popełniłeś. Bez żalu jeszcze dziś je czynisz. Ile razy wskazywałam ci to: Zwróć się! Jesteś po stronie zła! Satan umieścił swe pazury na twoich barkach. Będziesz rzucony do wiecznej przepaści, jeśli nie obudzisz głębokiej lojalności miłości całym swoim sercem i nie spowiedzisz się u godnego kapłana. Masz odpowiedzialność, bo byłeś liderem dystryktu. Potem musiałeś odejść. A kogo wpływasz w Zaitzkofen? Seminarzystów. Są oni kształceni na świętych księży. Tak powinno być. A co ty robisz? Wpływasz na nich obyczajami wolnomularskimi. I to jest złe.
Kochany Bracie Piusa, Franz Schmidbergerze, Twoja Niebiańska Matka prosi i namawia Cię do głębokiego pokuty. Jesteś kapłanem i wiesz, co to oznacza. Za Tobą nie idą uczynki. Ty tylko mówisz puste słowa. Pomimo wszystkiego, twoja matka kocha Cię. Chce Cię powrócić. Chce uwolnić Cię z pazurów Szatana. Wierzysz, że to ja dziś dotknęła Twojego serca, w Dzień Siedmiu Boleści, który muszę szczególnie dla Ciebie cierpieć? Miecz też powinien przebić Twoje serce, aby głęboko pokutowałeś i Moj Syn Jezus Chrystus ponownie był przez Cię postawiony na pierwsze miejsce.
Kocham was wszystkich, moi ukochani synowie kapłańscy, szczególnie dziś, kiedy czuję największe cierpienia dla was wszystkich i Moja małe dziecko jest głęboko zaangażowane w tym świecie cierpień, szczególnie dzisiaj przez swoje odkupienie.
Błogosławi was teraz ze wszystkimi aniołami i świętymi, w Trójcy, Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Amen. Kocham Cię z całego serca. Bądźcie czujni, bo złoczyńca krąży! Amen.